Κάθε μήνα, στο πλαίσιο της εκστρατείας #Equal Game, η UEFA επικεντρώνεται σε έναν παίκτη- που δεν είναι διάσημος και προέρχεται από μία από τις 55 ομοσπονδίες μέλη της. Αυτό το άτομο χρησιμεύει ως ένα παράδειγμα, ότι η αναπηρία, το φύλο, η θρησκεία, η σεξουαλικότητα και η φυλή δεν πρέπει να αποτελούν εμπόδια στο να παίζει και να απολαμβάνει το ποδόσφαιρο.
«Το ποδόσφαιρο είναι όλη μου η ζωή , η αγάπη και το πάθος που τρέχει μέσα από τις φλέβες μου». Τα λόγια της Ζεχρά Μπαντέμ, ενός 17χρονου κοριτσιού από το Βερολίνο, είναι λόγια ενός ατόμου από τα πλήθη των ανθρώπων που δείχνουν πόσο υπέροχο παιχνίδι είναι το ποδόσφαιρο. Η Ζεχρά μιλάει, όπως ακόμα εκατομμύρια άνθρωποι που λατρεύουν το ποδόσφαιρο και απολαμβάνουν τον ενθουσιασμό και τη χαρά που φέρνει.
Η Ζεχρά αγάπησε το ποδόσφαιρο πολύ μικρή: «Ήμουν 4 χρονών όταν ξεκίνησα. Για μένα, ήταν φυσικό να παίζω ποδόσφαιρο, ενώ πολλοί άνθρωποι μου είπαν: είσαι κορίτσι, δεν πρέπει να παίζεις ποδόσφαιρο. Αυτό δεν μου άρεσε. Ακόμη και σε αυτή την ηλικία, ένιωθα σαν να ήταν το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο. Ποτέ δεν ήμουν το παιδί που αγαπούσε να παίζει με τις κούκλες. Η μπάλα ήταν πιο σημαντική από μια κούκλα Barbie για μένα. Τότε συνειδητοποίησα πόσο σημαντικό ήταν το ποδόσφαιρο για μένα».
Τα συναισθήματά της είναι ξεκάθαρα: «Αν τα αγόρια μπορούν να κάνουν μπαλέτο, γιατί τα κορίτσια δεν μπορούν να παίξουν ποδόσφαιρο;», αναρωτήθηκε. Η Ζεχρά αντανακλά τις αξίες που ενσωματώνονται στην καμπάνια #EqualGame της UEFA, όταν λέει πως «όλοι πρέπει να παίξουν».
Ο πατέρας της, ο Ερκάν, είναι ταξιτζής στη γερμανική πρωτεύουσα, ένας υπερήφανος, ένθερμος υποστηρικτής, όπως άλλωστε και η μητέρα της, Φατμά (εργαζόμενη σε βιβλιοπωλείο) για το πάθος της κόρης της.
Η Ζεχρά παίζει στην τοπική ομάδα Tirkiyemspor του Βερολίνου. «Είναι σαν μια δεύτερη οικογένεια για μένα», λέει. «Δεν είναι μόνο φίλοι ή συμπαίκτες μου, αλλά και οικογένεια. Όταν παίζω ποδόσφαιρο, είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο. Δεν έχει σημασία αν είναι πιεσμένοι ή αισθάνομαι λυπημένη, μπορώ να τα αφήσω όλα έξω παίζοντας ποδόσφαιρο. Είμαι εντελώς διαφορετικό πρόσωπο όταν παίζω ποδόσφαιρο».
Οι σχολικές σπουδές της Ζεχρά πηγαίνουν καλά και ελπίζει να πάει στο πανεπιστήμιο, ίσως στη Νομική, να επιτύχει καλά αποτελέσματα και να απολαύσει μια εκπληκτική ζωή. Είναι υπερήφανη που είναι μουσουλμάνα, συνεχίζουν να την απασχολούν τα παγκόσμια νέα και έχει έντονο ενδιαφέρον για περιβαλλοντικά ζητήματα.
Η εντυπωσιακή προσωπικότητά της, την βοήθησε να φορέσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού στην ομάδα της: «Αισθάνομαι πολύ περήφανη που είμαι ο αρχηγός της ομάδας, γιατί είναι τιμή να έχεις την ευθύνη για πάνω από 15 παίκτες. Είμαι σαν το δεύτερο χέρι του προπονητή».
Ο Ζεχρά υποστηρίζει την ισότητα που πρέπει να δημιουργήσει το ποδόσφαιρο ως παιχνίδι που πρέπει να είναι ανοιχτό και προσιτό σε όλους, ανεξάρτητα από το ποιοι είναι, από τι είναι ή από πού προέρχονται: «Μου αρέσει το ποδόσφαιρο, γιατί στο γήπεδο είμαστε όλοι ίσοι», τονίζει.
«Είμαι ελεύθερη να παίζω ποδόσφαιρο, παρά το γεγονός ότι είμαι κορίτσι και νομίζω ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ισότητα είναι σημαντική και όλοι θα πρέπει να μπορούν να παίζουν ποδόσφαιρο αν θέλουν».
Η υποστήριξή της για τις αξίες της καμπάνιας #EqualGame της UEFA είναι σταθερή και ξεκάθαρη. «Το μήνυμα είναι τέλειο», λέει. «Δεν ήξερα ότι οι τυφλοί έπαιζαν επίσης ποδόσφαιρο, γεγονός που δείχνει ότι δεν υπάρχουν εμπόδια στο ποδόσφαιρο».
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Κάνε σχόλιο