Εκλογές στην Καταλονία στις 21 Δεκεμβρίου, που όμως επιβλήθηκαν από την κεντρική κυβέρνηση της Ισπανίας, έπειτα από την ψήφιση στη Γερουσία του Άρθρου 155 του Συντάγματος. Οι ξένοι ανταποκριτές ανοίγουν διάπλατα τα μάτια από την έκπληξη.
Το πρωί παρίστανται στη γέννηση ενός κράτους σε μία ολομέλεια που έμοιαζε με κηδεία και το απόγευμα ανακοινώνεται από τη Μαδρίτη η προκήρυξη εκλογών πριν από τα Χριστούγεννα. "Μη μιλάτε πια για τον ιταλικό πολιτικό λαβύρινθο και για τα περίπλοκα ελληνικά έπη, η δική σας περίπτωση είναι ακόμη πιο μπλεγμένη", σχολίαζε η Ιταλίδα δημοσιογράφος Μαρία Άντζελα Παόνε.
Μία προκήρυξη άμεση, ταχύτατη και κάθετη, που διέψευσε όσους προέβλεπαν μία μακρά αναστολή της καταλανικής αυτονομίας, πέρα από το απώτατο όριο των έξι μηνών που είχε ανακοινώσει η κυβέρνηση. Μπορεί να μοιάζει με μία ριψοκίνδυνη απόφαση --μία υποθετική επανάληψη των αποτελεσμάτων στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015-- όμως ίσως να είναι η πιο έξυπνη εναλλακτική λύση.
Ο Ραχόι απέρριψε την "κατάληψη" της Καταλονίας που απαιτούσαν οι πιο σκληροπυρηνικοί κύκλοι της ισπανικής δεξιάς. Μία μακρά αναστολή του αυτοδιοίκητου που θα τους έδινε ένα μάθημα. Μία παρατεταμένη χρονικά επέμβαση για να θέσουν υπό έλεγχο το τοπικό δημόσιο τηλεοπτικό δίκτυο TV3, να βάλουν χέρι στο εκπαιδευτικό σύστημα. Μία μακρά αναστολή της αυτοδιακυβέρνησης ώστε να τεθούν εκτός οι αυτονομιστές, μέσα από την απαγόρευση των κομμάτων τους, όπως έγινε και στην Εουσκάδι (Χώρα των Βάσκων) με το Έρι Μπατασούνα. Μία απαγόρευση αδύνατη να τεθεί προς ψήφιση στο ισπανικό Κοινοβούλιο, καθώς δεν διαθέτει η κυβέρνηση εκεί την πλειοψηφία ώστε να εγκριθεί μία νομοθεσία τέτοιου μεγέθους και αμφιβόλου συνταγματικότητας. Το Συνταγματικό Δικαστήριο έχει άλλωστε προτάξει στο καταστατικό του πως η Ισπανία δεν είναι μία μαχητική δημοκρατία, γεγονός που σημαίνει πως είναι δυνατόν κάποιος να υποστηρίζει ιδέες που αντίκεινται στο Σύνταγμα, αρκεί να μην παραβιάζονται οι νόμοι. Αυτό θα ήταν ένα σκάνδαλο.
Μία αναστολή του αυτοδιοίκητου άνω του εξαμήνου θα ήταν επίσης και το όνειρο πολλών αυτονομιστών, γιατί έτσι θα μπορούσαν να παρακινήσουν μία εκτεταμένη και πολύμορφη κοινωνική αντίσταση απέναντι στον "εισβολέα". Στόχος: να συγκεντρώσουν δυνάμεις για να επιτευχθεί ένα πραγματικά δημοψηφικά πλειοψηφικό αποτέλεσμα την όποια στιγμή θα διεξάγονταν εκλογές, έπειτα δε από πολύμηνη πικρία και κινητοποιήσεις. "Πρόκειται να μπούνε σε ένα νέο Βιετνάμ", υπολόγιζαν στην αόρατη επιτροπή που συμβούλευε τον Κάρλες Πουτζντεμόν. Ο Ραχόι όμως δεν θέλησε να δώσει τη μάχη στο πεδίο που επεδίωκαν οι αντίπαλοί του. Το κεντρικό κράτος γνωρίζει καλά πως ο έλεγχος από απόσταση της Τζενεραλιτάτ είναι μία πολύπλοκη υπόθεση. Είχαν δει το Βιετνάμ να έρχεται και αυτό θέλουν να αποφύγουν.
H διαδικασία της ανεξαρτητοποίησης της Καταλονίας ολοκληρώθηκε, τονίζει σε κύριο άρθο της η Λόλα Γκαρθία στην καταλανική εφημερίδα La Vanguardia
Με τη χθεσινή ανακήρυξη της καταλανικής ανεξαρτησίας, που ψηφίσθηκε από το τοπικό Κοινοβούλιο, ολοκληρώθηκε μία διαδικασία που διήρκεσε πέντε χρόνια. Ολοκληρώθηκε και για εκείνους που ήθελαν την απόσχιση και για όσους δεν την επιθυμούσαν διότι ακριβώς έφθασε στο απώτερο δυνατό πέρας της, στην ανακήρυξη της ανεξαρτησίας. Ο ζήλος των οπαδών της ανεξαρτησίας δεν πρόκειται να σβήσει και είναι πιθανόν πως και μετά τις επιβληθείσες εκλογές θα ξεκινήσει μία δεύτερη διαδικασία, που όμως δεν θα έχει σχέση με αυτήν.
Μία φωτογραφία, που δημοσιεύθηκε χθες στην εφημερίδα La Vanguardia, συνοψίζει ανάγλυφα το πώς φθάσαμε ώς εδώ. Ο Αρτούρ Μας παρατηρεί τον Κάρλες Πουτζντεμόν, τον οποίο έχρισε διάδοχό του στην προεδρία της Τζενεραλιτάτ χωρίς να τον γνωρίζει πολύ καλά, ενώ ο δεύτερος ανακοίνωνε την Πέμπτη πως δεν επρόκειτο να προκηρύξει τοπικές εκλογές και πως θα ολοκλήρωνε την πρόθεσή του να ανακηρύξει μονομερώς την ανεξαρτησία. Ο Αρτούρ Μας, τέως πρόεδρος της Τζενεραλιτάτ, είχε ανοίξει έναν δρόμο, που βεβαίως ουδέποτε θα πίστευε ότι θα κατέληγε στην επέμβαση και την κατάλυση του αυτοδιοίκητου της Καταλωνίας.
Είχαν περάσει μόλις πέντε μήνες στο τιμόνι της Τζενεραλιτάτ αφότου ο Μας πρωταγωνίστησε στην ασύλληπτη εκείνη σκηνή, με τον πρόεδρο να φθάνει με ελικόπτερο στο Κοινοβούλιο για να αποφύγει το μποϊκοτάζ στην ψήφιση του προϋπολογισμού, που επεδίωκαν 2.000 αγανακτισμένοι οι οποίοι είχαν αποκλείσει την περίμετρο της Σιουτατέλα. Ήταν Ιούνιος του 2011, κι ο Μας εφάρμοζε, με τη βοήθεια τότε του Λαϊκού Κόμματος (ΡΡ), τις περικοπές που επέτασσε το δόγμα της λιτότητας, εν μέσω μίας καλπάζουσας κρίσης. Τον Σεπτέμβριο του 2012 πρότεινε στον Μαριάνο Ραχόι το φορολογικό σύμφωνο. Η άρνησή του απετέλεσε τη θρυαλλίδα για την έναρξη της διαδικασίας για την ανεξαρτησία ως στρατηγική οργανωμένη και αταλάντευτη, στην οποία το κόμμα του Μας Convergencia i Unio φιλοδοξούσε να κρατήσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Κάνε σχόλιο