ΤΡΑΚΗΣ ΠΑΝΕΤΟΙΜΟΣ ΓΙΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ

Έφτασε, λοιπόν, η μεγάλη ώρα. Ο νέος κι ωραίος, να βγει μπροστά...

Παραδοσιακά, η οικογένεια Γιαννακόπουλου, τουτέστιν Παύλος και Θανάσης, με αυτή τη σειρά, απέφευγαν να κοντράρουν σε οτιδήποτε τους Βαρδινογιάννηδες. Απ' ότι φαίνεται τώρα, όμως, ο τράκης-τράκης Δημητράκης, το πήρε απόφαση!

«Βα-ρδινογιά-Βαρδινογιάννη που...ρα, βάλε στο κώ-βαλέ στον κώλο τα λεφτά», φώναζαν τόσα χρόνια οι τριφυλλοφόροι οπαδοί απαιτώντας την αποχώρηση των Βαρδινογιάννηδων και την κατοχύρωση της ομάδας στους Γιαννακοπουλέους.

Ήρθε, όμως, ο πολυμετοχικός, κατέληξε... Αλαφουζιακός.

Το πράμα με τους Βαρδινογιάννηδες άρχισε να χαλάει άσχημα μετά το 1993 όταν ο καπετάνιος διέλυσε την μεγάλη ομάδα που έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του κυπέλλου πρωταθλητριών μετά τον αποκλεισμό από τον Άγιαξ.

Τα μπαλώματα με τους Μήτσους και Φιλιππίδηδες ξεχείλωσαν, οι πολυμετοχικοί «βάρυναν» από το νταμπλ και την κοπάνισαν, ο Τζίγγερ δεν άντεξε την πίεση της διαχείρισης και τελικά ανέλαβε ο Αλαφούζος. Καπούτ.

Ο κυρ-Γιάννης προσπάθησε, αλλά απέτυχε. Και, μάλιστα, οικτρά. Δεν τον «πήγε» ο Παναθηναϊκός, ίσως κι επειδή από μικρός υποστήριζε τον Ολυμπιακό. Ποιός ξέρει. Έφτασε η ώρα να φύγει. Κι αυτό, δεν είναι τόσο δύσκολο όσο νομίζεις...

Το λέω και θα το φωνάζω μέχρι να δω με τα ματάκια μου το αντίθετο. Η πλειοψηφία των ονομαστικών μετοχών του Παναθηναϊκού άνηκαν και ανήκουν στον Βαρδή Βαρδινογιάννη. Ο κληρονόμος τους, βέβαια, είναι ο Τζίγγερ. Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά από τη στιγμή που δεν έχει γίνει καμία οικονομική συναλλαγή για την εξαγορά τους;

Η αξία του περίφημου παραχωρητηρίου στην «αλαφουζιακή συμμαχία», είναι μικρότερη κι από ένα κωλόχαρτο. Όταν, δε, αναζητήσεις στο διαδίκτυο τη σύμβαση παραχώρησης της ΠΑΕ Παναθηναϊκός από τον Γιάννη Βαρδινογιάννη στην παναθηναϊκή συμμαχία, όπως είχε δημοσιευθεί από το επίσημο σάιτ της παναθηναϊκής συμμαχίας, μία «πώληση» που δήθεν έγινε στις 18/6/2012, σου βγάζει αυτό: Δεν είναι δυνατό να βρεθεί η σελίδα "/themes/filoi_pao/pao_packages_images/simvasi_polisis_metoxwn.pdf" που ζητήθηκε.

Το μόνο που θα βρεις είναι η φωτό της αρχικής σελίδας και οι φωτό από το ιδιωτικό συμφωνητικό που είχαν συνάψει νωρίτερα Βαρδινογιάννης και συμμαχία, όπου για τους μετόχους της ΠΑΕ υπέγραψε ένας... Λεωνίδας Γεωργόπουλος.

Πώς μπορεί, λοιπόν, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος να πάρει τον Παναθηναϊκό; Προφανώς, όχι τζάμπα. Όχι με τον τρόπο που το έκανε ο Αλαφούζος, που στα (πραγματικά) μαγαζιά τα δικά του βάζει λεφτά, καλοπληρώνει, δεν τα σκέφτεται, όπως συμβαίνει στον Παναθηναϊκό. Είδες πόσα εκατομμύρια θα έδινε για την τηλεοπτική άδεια. Δεν είναι τσιγκούνης στις δουλειές του, ο Αλαφούζος. Τόσα λεφτά έδωσε για το σερβάιβορ. Και τι πήρε; Όλα ο Τούρκος, τα πήρε.

Ο Τράκης είναι του σαλονιού, αλλά και του πεζοδρομίου. Βαζέλα, μέχρι κόκαλο. Λεφτά έχει, τα νιάτα του τα έχει, όπως και τη δίψα να προσφέρει στον Παναθηναϊκό. Να γράψει την δική του ιστορία και στο ποδόσφαιρο, εκτός από το μπάσκετ.

Να κάνει αυτό που ζητούσαν χρόνια οι οπαδοί από τον μπαμπά και τον θείο, αλλά εκείνοι δεν το τολμούσαν. Κι όταν το τόλμησαν βρήκαν τις πόρτες ερμητικά κλειστές.

Να πάει στον Βαρδή και στον Τζίγγερ για να τους ξηγηθεί. «Μπαίνω μόνο ως ιδιοκτήτης ή, ως συνιδιοκτήτης, όχι σαν διαχειριστής». Αυτό, δηλαδή, που έλεγε εξ αρχής, αυτό που αν μπορούσαν και παλαιότερα θα έκαναν Παύλος και Θανάσης. Να ξεκαθαρίσει το θολό ιδιοκτησιακό καθεστώς.

Βαρδινογιάννης εστί... κράτος. Δεν θα δεχτεί έτσι εύκολα να αφήσει τον αιχμάλωτο. Γιατί όχι, όμως, να μην δεχτεί την συνιδιοκτησία, κανονικά αυτή τη φορά, κι όχι «μαϊμού». Π.χ. «μου δίνεις το 51% των ονομαστικών μετοχών και αναλαμβάνω με την τσέπη μου να τρέξω τον Παναθηναϊκό για τόσα χρόνια». Κάτι σαν πολυμετοχικός, αλλά σε μικρότερη κλίμακα. Με δύο βαρβάτους ιδιοκτήτες.

Συνδετικός κρίκος όλων αυτών, ο Μαρινάκης.

Το αφεντικό του Ολυμπιακού έχει αναπτύξει ισχυρούς δεσμούς με την οικογένεια Βαρδινογιάννη από τότε που αποχώρησαν (τυπικά) από τον Παναθηναϊκό (χαρακτηριστικές οι ετήσιες δωρεές του στον ίδρυμα Ελπίδα), διατηρεί στενή φιλία με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, ενώ ομαλοποιήθηκε και η σχέση του με τον Αλαφούζο, με τον οποίο συνεργάζεται σε εκδοτικό επίπεδο.

Και όσο βλέπει τον Ιβάν με τον Μελισσανίδη να παλεύουν λυσσαλέα για να τον αφανίσουν, όλο και καλοβλέπει την εξόρμηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου στο ποδόσφαιρο, όσο δύσκολος αντίπαλος κι αν σίγουρα θα είναι ο Τράκης σε οικονομικό και αγωνιστικό επίπεδο, για τον ίδιο. Μία ενδεχόμενη συμμαχία Μαρικάκη-Γιαννακόπουλου ανάλογη με αυτή των Μελισσανίδη-Ιβάν, όμως, θα έφερνε σίγουρα πολλές σκοτούρες στο στρατόπεδο της ...εξυγίανσης.

Άραγε ο Βαρδής, θα ζητήσει χοντρό πακέτο από τον Τράκη; Ποιος ξέρει... Αυτά μπορεί να τα έχουν ήδη πει και συμφωνήσει. Θα πρέπει, όμως, να πέσουν και οι τζίφρες.

Ο Τράκης μεγάλωσε, δεν είναι κάνα παιδάκι. Απέδειξε τα τελευταία χρόνια ότι και καλός επιχειρηματίας είναι, αλλά και αντάξιος διάδοχος των προκατόχων του στην ιδιοκτησία του μπασκετικού Παναθηναϊκού, που συνεχίζει πάντα σε υψηλό επίπεδο. Έκανε και το ποδοσφαιρικό ...αγροτικό του στην Σπάρτη, είναι πανέτοιμος!

Το τί κάνει ο καθένας στην προσωπική του ζωή και στον εαυτό του, είναι δικό του πρόβλημα.

Το βέβαιο, είναι ότι οι επιλογές που κάνουμε, μας καθορίζουν.

Είναι αυτές, που γράφουν την ιστορία.

Ο Φυλαρούχας