ΘΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΜΑΛΑΚΙΑ (vid)

«Μπαράμπας» βροντοφώναξε ο λαός επηρεασμένος από τους κλέφτες

Κάθε Πάσχα μοιάζει διαφορετικό από τα προηγούμενα. Ο καθένας μας τραβάει τα δικά του πάθη, που γιγαντώνονται όσο περνούν τα χρόνια, αντί να χαλαρώνουν...

Έβαλε το δίλημμα στο λαό. Ο Πόντιος Πιλάτος. Ιησούς ή, Βαραββάς; Όπως κάνει σήμερα η Μέρκελ με τους δανειστές. Μνημόνιο ή, εξαθλίωση;

«Μπαράμπας- Μπαράμπας», βροντοφώναξε ο λαός. «Μνημόνιο – Μνημόνιο», φωνάξαμε κι εμείς, διότι παρά το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος, ουσιαστικά δεν κάναμε τίποτα για να τηρηθεί και ανανεώσαμε την εξουσία του ΨΥΡΙΣΑ για να κάνει τα... δικά της. «Ρε, μπας και κάναμε μαλακία;». Μετά. «Μήπως καταδικάσαμε τον υιό του Θεού; Έναν αθώο, έναν θεάνθρωπο;». Τι τους έκανε, όμως, την ύστατη την ώρα της κρίσης να φωνάξουν «Μπαράμπας»;

Ο Βαραββάς ήταν κλέφτης. Και όχι ένας απλώς κλέφτης. Ήταν τρομοκράτης με επαναστατικές ιδέες. Είχε πολλές συμπάθειες. Η συμμορία του, λοιπόν, απλώθηκε μέσα στο λαό και δημιούργησε κλίμα. Είχε την σωστή επικοινωνιακή πολιτική για να πείσει τον κόσμο, τόσο για τις δικές του καλές προθέσεις, όσο και για την «αναξιοπιστία» του Ιησού.

Όχι μόνον οι δικοί του, αλλά και οι αρχιερείς με τους πρεσβυτέρους. Έλεγαν στον όχλο «τον Βαραββά ψηφίζουμε γιατί ο Ιησούς είναι ένας βλάσφημος και το παίζει βασιλιάς». Τον φοβήθηκαν.

«Μπαράμπας», είπε ο όχλος. Και ο Πόντιος Πιλάτος ένιψε τας χείρας του. «Μνημόνιο», είπαμε και εμείς στις εκλογές, ο λαός, που έδωσε το ΟΚ στον ΨΥΡΙΣΑ στις εκλογές μετά το δημοψήφισμα του ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ. Κλοπή. Αυτή είναι η επιλογή σου. Κλέψε με, λεηλάτησε με, πήδηξε με ανελέητα.

Από μπρος και από πίσω. Δεν θέλω σωτήρες. Εγώ, είμαι το θύμα, είμαι ο λαός. Την επιλογή αυτή την κάνω εγώ. Όχι, δεν είμαι πρόβατο. Δεν κατευθύνομαι, έχω ελεύθερη επιλογή. Είμαι ο λαουτζίκος. Ο αμνός του Θεού.

Φαντάσου. Τότε δεν υπήρχαν εφημερίδες, σάιτ και μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι. Πώς πιστεύετε θα έπαιζαν το θέμα; Ξέρετε ποιοι θα δούλευαν στα μεγάλα-ελεγχόμενα σημερινά ΜΜΕ; Αυτοί που πήγαιναν στον όχλο και έλεγαν για τον Βαραββά, αντί για τον Ιησού. Και αφεντικά τους, ήταν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι. Οι γνωστοί και ως υποκριτές...

Έκριναν το αποτέλεσμα. Την σταύρωση, του θεανθρώπου. Η συμμορία των κλεφτών θα δούλευε σε κανάλια, ραδιόφωνα, σάιτ, εφημερίδες, περιοδικά και θα τα έλεγαν σύμφωνα με τις εντολές των αρχιεραίων. Θα το διέδιδαν έτσι το πράμα, δηλαδή. 

«Ψηφίζουμε Βαραββά!!!». Με μεγάλα γράμματα, στην πρώτη σελίδα. Όπως τώρα. «Ψηφίζουμε μνημόνιο», γιατί δεν υπάρχει άλλος δρόμος. «Μνημόνιο», ο λαουτζίκος. Πτού! Μαλακία κάναμε τελικά. Αρχίνησαν τα μπουμπουνητά, αστραπές και βροντές. Καταιγίδα. 

Ήρθε και η Ανάσταση, έδεσε το γλυκό. «Σταυρώσαμε τον υιό του θεού». Κατά τας γραφάς και το θρήσκευμα. Ήτο ανθρώπινη η επιλογή. Ξεκάθαρα. Όπως τώρα, με τα μνημόνια της κυρίας Μέρκελ.

Περνάς τα πάθη του Χριστού. Όταν ξαπλώνεις στο κρεβάτι σου το βράδυ, νοιώθεις να σου μπήζουν τα καρφιά στις παλάμες. Τα αγκάθια, να σου τρυπάνε το μυαλό. Κοιτάς κι εσύ τον ουρανό και λες «Θεέ μου, μη με εγκαταλείπεις!».

Μας το είπε, δεν το ακούσαμε. Βλέπεις να υπάρχει καμιά προκοπή τόσα χρόνια τώρα με την θρησκεία και τον χριστιανισμό; Δε νομίζω. Γιατί δεν κάνουν κάτι να βοηθήσουν τον κόσμο, έστω να τους ανοίξουν τα μάτια. Ο φυλαρούχας που έχει τον δικό του θεό. Τον Χριστό. Τον άνθρωπο.

Στον θεάνθρωπο. Σε εμένα, σε εσένα. Οι γραφές λένε πολλά και σίγουρα έχουν φιλτραριστεί από τα βατικανά, ξέρω μόνο ότι ήταν μεγάλος μάγκας ο άνθρωπος. Τα έβαλε χοντρά με το κατεστημένο. Μεγάλος επαναστάτης, ο Ιησούς.

Να μιλήσουμε για τον Θεό. Ποιος είναι; Υπάρχει; Είναι ο ΕΝΑΣ, ο μοναδικός; Ο πατέρας του Ιησού ή, πρόκειται για μία έννοια, μία ικανότητα που έχει μέσα του ο άνθρωπος; Είναι η φύση, η γης, τα πάντα είναι ο Θεός, αλλά κυρίως είναι ο άνθρωπος. Και η ψυχή του.

Τα λένε και οι γραφές. Κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν του Θεού, ο άνθρωπος. Με πρώτο και καλλίτερο τον Χριστό. Ο κάθε άνθρωπος, κρύβει μέσα του, τον Θεό.

Θυσία για την ανθρώπινη μαλακία. Με βασανιστικό τρόπο, μάλιστα. Ο Χριστός ήρθε να μας δείξει πόσο μαλάκες ήμαστε. Και εμείς, αυτή την τρανή μαλακία μας, την γιορτάζουμε κάθε χρόνο στο Πάσχα. Με σούβλες.

Θα με μαστιγώσετε αδιάκοπα. Θα με χτυπήσετε, θα με εξαθλιώσετε. Και γω, θα κουβαλάω μαζί με τον σταυρό, όλες τις αμαρτίες σας.

Έτσι και οι Έλληνες. Τρώνε αδιάλειπτο βασανιστήριο. Ξηγούμαι.

Κουβαλάνε τον δικό τους σταυρό, οι Έλληνες. Το καταλαβαίνεις, από τον εαυτό σου. Στην πλάτη τους, όλες τις αμαρτίες. Όχι των πολιτικών που μας κυβερνούν, αλλά των πατεράδων τους. Και οδεύουν για τη σταύρωση.

Άντε και καλή Ανάσταση. Μπορεί να αργεί για ορισμένους, αλλά θα έρθει...




Ο Φυλαρούχας