Ο Διονύσης Περδικάρης με τον προπονητή του Γιάννη Αϊδηνιώτη |
Ο πρωταθλητής Ελλάδας στο μποξ στα 56 κιλά Διονύσης Περδικάρης μας μιλάει για την πυγμαχία, την επαγγελματική προπόνηση, αλλά και την άσκηση στην καθημερινή ζωή.
Συνέντευξη στους Ντίνο Κούλη και Βασίλη Ματσούκα
Β.Μ.: Κύριε Περδικάρη ξέρω ότι δεν μιλάτε συχνά,και σας ευχαριστώ που σήμερα θα κάνουμε αυτή την κουβέντα,για να σας γνωρίσουμε καλύτερα.Με τι ασχολείστε;
Δ.Π.: Έχω ένα μαγαζί με τζάμια ενώ ασχολούμαι και με την προπονητική.
Β.Μ.: Μιλήστε μας λίγο για την προπονητική.
Δ.Π.: Η προπονητική είναι ένα δύσκολο κομμάτι.Δεν είναι απλά βηματισμός ή απλώς χτυπήματα,όπως διδάσκουν μερικοί.Ένας προπονητής πρέπει να διδάξει το ήθος του αθλητή και να τους μαθαίνει(στα παιδιά)να σέβονται ένα τόσο αρχαίο και δύσκολο άθλημα.
Β.Μ.: Υπήρξατε αθλητής της πυγμαχίας.Έχετε αποσυρθεί οριστικά στην προπονητική;
Ν.Κ.: ...Και ποιο ήταν το παρατσούκλι σας;
Δ.Π.: Με θυμούνται ως:"ο κοντός" γιατί για τρία χρόνια ήμουν για κάποιους ο εφιάλτης τους.Στην πυγμαχία υπήρξα αθλητής πριν γίνω προπονητής.Και μάλιστα σιγά-σιγά ξανά επιστρέφω στα ρινγκ δυναμικά,μέσα στο Καλοκαίρι-με τον Παναθηναϊκό,και δίπλα μου τον προπονητή μου Γιάννη Αϊδηνιώτη.
Ν.Κ.: Τι σας έκανε να ασχοληθείτε με την πυγμαχία;
Δ.Π.: Από μικρός ήθελα να ασχοληθώ και με ώθησε ο πατέρας μου.Έξι χρονών πήγα στο γυμναστήριο του Γιώργου Ιωαννίδη,και από εκεί ξεκίνησα τα πρώτα μου βήματα.
Ν.Κ.: Ποιες είναι οι πιο μεγάλες διακρίσεις σας,και ποια η καλύτερη-και ποια η χειρότερη-στιγμή της μέχρι τώρα πορείας σας;
Δ.Π.: Διακρίθηκα ως κυπελλούχος Αιγαίου το 2012,πρωταθλητής Ελλάδος Νέων τον Μάρτιο του 2013-έναν μήνα αργότερα,πρωταθλητής Γ΄ κατηγορίας Ανδρών,πήρα την 2η θέση στο πρωτάθλημα Β΄ κατηγορίας Ανδρών τον Ιούνιο του 2013,και πρωταθλητής Α΄ κατηγορίας Ανδρών τον Δεκέμβριο του 2013-'14(το 2013).Μάλιστα,είχα συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων.Το 2015 βγήκα 2ος στο πρωτάθλημα Ελλάδος και το 2016 πήρα και πάλι τον τίτλο μου πίσω.
Ν.Κ.: Η καλύτερη και η χειρότερη στιγμή;
Δ.Π.: Η καλύτερη στιγμή ήταν την πρώτη φορά που πήρα την Α' κατηγορία.Είχα τους πάντες δίπλα μου:οικογένεια,φίλους,συναθλητές,και φυσικά τον προπονητή μου.Από τις χειρότερες στιγμές είναι οι τραυματισμοί,και οι καταστάσεις που ζω αυτή την στιγμή και που με αφήνουν πίσω.
Ν.Κ.: Οι καταστάσεις που ζείτε κύριε Περδικάρη έχουν σχέση με τα προβλήματα στον ερασιτέχνη;Κάτι καλό φαίνεται να προδιαγράφεται τις τελευταίες μέρες για το μέλλον του,και με την εμπλοκή του κ. Δημήτρη Γιαννακόπουλου.
Β.Μ.: ...Ή με την οικονομική κρίση-να συμπληρώσω Ντίνο-που ζούμε στην Ελλάδα;
Δ.Π.: Όταν ήμουν στα φόρτε μου ήταν το βασικό πρόβλημα,καθώς δεν μας πλήρωναν τα έξοδα για τους αγώνες μας στο εξωτερικό.Αυτή την στιγμή υπάρχουν προβλήματα λόγω της οικονομικής κρίσης που ζούμε,και το ότι δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος ώστε να γίνει μια σωστή και καλή προετοιμασία.
Ν.Κ.: Πώς βλέπετε το ενδεχόμενο της σημαντικής ενίσχυσης του ερασιτέχνη απο τον Γιαννακόπουλο;Σας δίνει την ελπίδα ότι θα στρώσουν τα πράγματα;
Δ.Π.: Όλοι πρέπει να ελπίζουμε για κάτι που αγαπάμε.Φαίνεται να έχει κάνει κινήσεις,αρκετά καλες.
Ν.Κ.: Ποιοι οι στόχοι σας από εδώ και στο εξής;Τι μπορούμε να περιμένουμε απο εσάς;
Δ.Π.: Δεν βάζω στόχους στην ζωή μου.Φτάνω στα άκρα μου για να καταφέρω όσο το δυνατόν περισσότερα.Από εμένα θα περιμένετε απλά να δείτε τον καλύτερό μου εαυτό.
Β.Μ.: Κύριε Περδικάρη προπονείται μόνο παιδιά;
Δ.Π.: Όχι.Εδώ και δύο χρόνια κάνω μεν personal training σε παιδιά από ηλικίας 6 χρονών,αλλά και σε άτομα με ειδικές ανάγκες,καθώς και σε παιδιά με διανοητική υστέρηση.Αποδεδειγμένα,από έρευνες που έχουν γίνει στον Καναδά και στην Αμερική,η πυγμαχία κυρίως ανεβάζει τον βαθμό νοημοσύνης στον άνθρωπο.
Β.Μ.: Πόσο σπουδαίο θεωρείται το έργο σας με τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες;
Δ.Π.: Με τα ΑΜΕΑ είναι κάτι απίστευτο.Είναι κάτι πολύ διαφορετικό από όλα αυτά που ζούμε.Όπως βλέπετε μέχρι και εγώ είπα ότι δυσκολεύομαι με την σημερινή κατάσταση,όπως έχει η ζωή μου,αλλά αυτοί;Τα παιδιά αυτά δεν έχουν σχεδόν ούτε καν τα απαραίτητα,και ξεπερνούν τον εαυτό τους καθημερινά για να πετύχουν την άσκηση.Αυτοί είναι μαχητές για εμένα.
Β.Μ.: Και μια τελευταία ερώτηση.Άθληση και ναρκωτικά.Μπορεί να ακουστεί"κλισέ ερώτηση"αλλά,κύριε Περδικάρη τι συμβουλεύεται τα νεαρά παιδιά;
Δ.Π.: Έχουμε δει πολλές φορές-μέσα σε μια στιγμή-να αντιστρέφονται όλα και άνθρωποι να καταλήγουν από τα γυμναστήρια στα παγκάκια.Η συμβουλή μου είναι να ξεχωρίζουν το πως θέλουν να ζουν και να μην τους παρασέρνουν σε τέτοια θέματα.Για κάποιους είναι συνήθεια ακόμα και να καπνίζουν ή να κοιμούνται όλη μέρα.Και για άλλους είναι συνήθεια να είναι στα γυμναστήρια,να παλεύουν και να κουράζονται όλη μέρα.Πάνω από όλα τι θέλει ο καθένας να διαλέξει,έχει σημασία.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Κάνε σχόλιο