Σαν τους λεπρούς της Σπιναλόγκας...

«Ποινικό αδίκημα» να μην είσαι στο στρατό του ενός ή του άλλου στον Τύπο

Αδιάφορο αν παίχτηκε ποδόσφαιρο και από τίς δύο ομάδες. Αδιάφορο αν ο Μάνταλος τα έκανε μούσκεμα. Αδιάφορο αν οι επόπτες έκαναν λάθη και στις δύο περιοχές. Σημασία έχει ότι ο κάθε ένας έχει την ευκαιρία να βγάλει τον οπαδισμό του, την καφρίλα του, την… μαγκιά του, το Εγώ του. Και αυτο γίνεται σε κάθε ντέρμπι εδω και χρόνια.Την μια από τον έναν, την άλλη απο τον άλλο.

Γράφει ο Αντώνης Αντωνόπουλος

Για αυτό εδώ και 35 χρόνια και πλέον το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι τριτοκοσμικό σε σχέση με τις προηγμένες Ευρωπαϊκές χώρες.

Για αυτό και έρχονται εδώ και χρόνια η παίκτες σαπάκια για να τα οικονομάνε και να φοροδιαφεύγουν οι πονηροί χρεώνοντας παράλληλα και τα λογιστήρια των ομάδων τους, η παίκτες που είναι στην ουσία σχεδόν τελειωμένοι.

Για αυτό και δεν υπάρχει περίπτωση να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι οι παράγοντες μαζί και να αποδεχτούν κανόνες που θα εφαρμόζονται για Όλους.

Γιατί κανείς δεν θέλει κάτι τέτοιο.

Όλοι θέλουν από μία ΕΠΟ για να έχουν πρόσβαση και το ανάλογο μερίδιο τους στον κάθε Μάνταλο και τους γύρω-γύρω.

Δεν θα σας πάω πίσω για το πόσα εκατομμύρια των εκατομμυρίων χρέη ΠΑΕ γράφτηκαν στο χιόνι. Και ο άλλος που η τράπεζα του έπαιρνε το σπίτι και έβγαζε τα παιδιά του στο δρόμο ,πανηγύριζε που χάρισαν τα χρέη στην ομάδα του.

Αυτά τα χρέη που δημιούργησαν και έκλεψαν οι παράγοντες η οι αχυράνθρωποι τους.

Αδιάφορο αν παίζεται ποδόσφαιρο σε άδεια και γερασμένα γήπεδα-χωραφια πολλά από αυτά και χωρίς καν τα στοιχειώδη.

-Να σας γράψω ποιός πολιτικός δίορησε πρόεδρο σε ενα βραδυ τον αποτυχημένο Χρηματιστή και για ποιες ΠΑΕ άνοιξε η Εθνική τράπεζα …ΚΥΡΙΑΚΗ;

-Να σας γράψω τους ποδοσφαιριστές που έχασαν τα λεφτά τους από τα χρέη των ΠΑΕ που γράφτηκαν στο χιόνι;

-Όπως θα παρατηρήσατε δεν σας έγραψα λέξη για την βία στα γήπεδα.

Όχι μόνο για τους μπαχαλάκηδες με οποιοδήποτε χρώμα κασκόλ. Αλλά και για τους φουσκωτούς που έγιναν μόδα και με την κρίση της νύχτας βρήκαν… μεροκάματο στο ποδόσφαιρο.

- Όπως θα παρατηρήσατε δεν σας έγραψα λέξη για σημαδεμένους αγώνες.

Από το τοπικό μέχρι την ΣΛ γίνονται μαϊμουδιές. Κάποιοι μάλιστα όχι το θεωρούν μαγκιά τους αλλά τα οικονομάνε και από πάνω. Τι λέγεται και τι γράφεται εδώ και χρόνια.

Όπως είδατε δεν σας έγραψα λέξη για τον Τύπο.

Σήμερα στο τύπο, απαγορεύεται να μην ενταχτείς σε μια ομάδα. Είναι …ποινικό αδίκημα να μην είσαι στο στρατό του ενός ή του άλλου.

Είναι κακούργημα να μην επιλέξεις.

Το κόστος;

Έτσι όπως κατάντησαν τον τύπο, αυτός που διαπράττει τέτοιου είδους αδικήματα βρίσκει τις πόρτες ερμητικά κλειστές.

Είναι σαν τους λεπρούς της Σπιναλόγκας.

Αρα απολαμβάνει ο κάθε ένας την επικράτηση της δικής του καφρίλας ,εκτονώνεται και αισθάνεται επιβήτορας και κυρίαρχος.

Από εκεί και πέρα και του χρόνου τα ίδια θα βλέπουμε, η ανακύκλωση θα συνεχίζεται με τα ίδια και τα ίδια.

Ζητώ συγνώμη αλλα εγω αγαπώ την μπάλα πάνω απο ολα και μετά απο τόσα χρόνια θέλω να εξακολουθώ να ελπίζω οτι κάποτε θα σταματήσουμε να ημαστε...κάφροι!!!

Τις μπογιές τις αφήνω στην επιλογή του καθενός.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Θα μπορούσα να σας γράψω πολλά ακόμη ,ίσως κάποια άλλη στιγμή.

Γιατί και η δημόσια έκφραση τι νομίζεται ότι είναι;

Ποινικό αδίκημα …

Οποιος το τολμά, τον τρώει...με τρόπο το μαύρο ...σκοτάδι.

-Να σας θυμήσω και να αναρωτηθώ μαζί σας γιατί τον καλύτερο ρεπόρτερ της "Αθλητικής Κυριακής"δεν τον πήρε μετα την διακοπή της συμβασής του κανένα κανάλι; Γιατί αραγε;

-Να σας θυμήσω ότι τον καλύτερο ρεπόρτερ με την βραβευμένη σελίδα παρασκηνίου "Τα Αιρετικά" στο ΠΑΡΟΝ δεν τον αναζήτησε κανείς μετά την φυγή του απο την εφημερίδα; Γιατί αραγε;

-Να σας Θυμήσω ότι προ τριετίας όταν σε μια σεζόν σε τηλεοπτικό κανάλι από την εκπομπή του πέρασαν 130 καλεσμένοι απο ολο το φάσμα του αθλητισμού και στο τέλος για να συνεχίσει του ζήτησαν και ...Χορηγό; Γιατί αραγε;

Γιατί λέτε;

Και εχουν το θράσσος να μιλάνε κάποιοι...αλλα και να παριστάνουν τους...τιμητές!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Οποιος εχει αντίθετες απόψεις εδώ είμαι να τις κουβεντιάσουμε.

Αυτά και άλλα τόσα έχουν συμβεί και συμβαίνουν ειδικά αυτή την περίοδο. Ας μη ασχοληθούμε επι του παρόντος.

ΥΓ: Υπάρχουν σαφώς και φωτεινές εξαιρέσεις σε όσα σας προανέφερα. Σπάνιες αλλά υπάρχουν γιατί θέλω να είμαι δίκαιος.

YΓ2: Οταν λοιπόν δεν έχεις κανόνες, δεν έχεις υποδομές, δεν έχεις παιδεία, δεν εχεις εκπαιδευση του αντικειμένου και του χαρακτήρα, όταν δεν έχεις ανεξαρτητα θεσμικά οργανα, όταν δεν έχεις στην νοοτροπία και όχι μόνο ανεξάρτητο και ελευθερο τύπο, τότε σε τί και πόσο μπορείς να ελπίζεις ότι θα αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο; Πώς και με ποιούς;