Και Λίτσα Πατέρα έχω...

«Με τι μικρή πώς τα πας; Τη χούφτωσες καμιά στάλα;»

Και να με πάλι εδώ. Κάθομαι στην όχι και τόσο βολική καρέκλα του θρανίου του υπολογιστή. Θα μου πεις έχει και την άλλη, πάρε εκείνη... Δίκιο έχεις αλλά ας μην ανοίξουμε αυτή τη συζήτηση τώρα. Έκατσα τώρα. Αποφασισμένος να γράψω αυτά που σκεφτόμουνα τις τελευταίες ημέρες από την τελευταία μας επαφή.

Ακουμπήσαμε τον Μάη; Εντάξει; Άντε πίσω στις δουλειές μας τώρα. Βγήκαν όλα τα τοπικά μπλοκ αγαπημένοι μου συνδημότες και συνδημότισσες και έβγαλαν στην φόρα τα αποκλειστικά τους για το πανηγύρι της πρωτομαγιάς που διεξήχθη την περασμένη εβδομάδα στην πόλη μας. Στη Νέα Φιλαδέλφεια και τη Νέα Χαλκηδόνα.

Άλλοι βέβαια για να πικάρουν τον δήμαρχό μας προέβησαν σε κοινοποιήσεις με φωτογραφίες από πάγκους με εσώρουχα για να δηλώσουν την αγανάκτησή τους ως προς τον εορτασμό της εργατικής πρωτομαγιάς. Έχω όμως την αίσθηση πως αυτή η εικόνα ή αυτή που παρκάρουν όπου βρουν τα αυτοκίνητά τους οι πωλητές είναι κάθε χρόνο το ίδιο φαινόμενο. Δεν άλλαξε τώρα επί δημαρχίας ΑΒ.

Καλά τα …αποκλειστικά, καλές και οι φωτογραφίες με τα σώβρακα και το κορδόνι από πίσω, ωστόσο ο «Υποψήφιος» θα προέβη σε δύο δικές του κατινιές επί του θέματος του πανηγυριού! Εκεί που απολάμβανα τον καφέ μου με την φαμίλια μου σε μαγαζί της περιοχής που το όνομά του παραπέμπει σε αναψυκτικό κίτρινου χρώματος, ποια πέρασε από μπροστά μου;

Όχι, δεν ήταν η πρώην δήμαρχος, δεδομένου πως η Έφη απολαμβάνει τα τσίπουρά της εις τον Βόλο. Για την Λίτσα Πατέρα ο λόγος. Ναι μωρέ για αυτή που λέει τα άστρα και τα ζώδια στο χαζοκούτι. Είχε ένα ύφος λες και είναι αυτή και καμία άλλη. Και καλά έκανε. Δημόσιο πρόσωπο είναι, όχι σαν τον λατρεμένο μου που πέρασε από δίπλα μου και δεν είπε ούτε μια «καλησπέρα».

Κόκο αγόρι μου, μπορεί να μην βρίσκεται εν ζωή εκείνος που σου έλεγε τι να λες στα δημοτικά συμβούλια κι εσύ ως ξύλο απελέκητο να διάβαζες δύο αράδες από το χαρτάκι κι όχι απ’ έξω, αλλά τουλάχιστον κράτησε τα προσχήματα. Στις επόμενες δημοτικές εκλογές που θα κατέβεις με τα ελάχιστα μέλη που σου έχουν απομείνει θα μας χτυπήσεις ξανά την πόρτα μας για να ψηφίσουμε την «Ένωση», αλλά εμείς δεν θα είμαστε εκεί. Όχι πως εάν μας μιλούσες στο πανηγύρι θα σε ψηφίζαμε, αλλά λέμε τώρα. Σε κουβέντα να βρισκόμαστε.

Παραιτήσεις γίνονται μαθαίνω σε γνωστό ή μάλλον στον πιο γνωστό σύλλογο της πόλης μας και ορισμένοι το έχουν κάνει πρώτο θέμα. Βέβαια και σε άλλους συνδέσμους γίνονται, αλλά εκεί μούγκα στην στρούγκα. Εκεί θέλουμε να ρίξουμε την λάσπη και τα πυρά μας κι εκεί τα ρίχνουμε. Εκεί έχει μεγαλύτερη προβολή.

Από όσο ξέρω όμως για να προβείς σε μια είδηση πρέπει πρώτα να την διασταυρώσεις. Κι όχι να γράψεις ό,τι παπαριά σου έρθει στο κεφάλι ή ό,τι μάθεις από τους κολλητούς σου μόνο και μόνο για να σου ανέβει το …ύψος. Κι εσύ αγόρι μου δεν το έχεις.

Και για να επανέλθω στο ζήτημα της παραίτησης γιατί ξέφυγα, εκτιμώ πως για να παραιτηθεί κάποιος από το πόστο που έχει θα πρέπει αυτό να γίνει εγγράφως. Όχι με το στόμα. Γιατί ως γνωστόν με τα λόγια χτίζω ανώγια και κατώγια. Κι όχι επειδή το νινί σέρνει καράβι να αρχίσουμε όλοι να υποβάλουμε παραιτήσεις για να χουφτώσουμε λίγο.

Γιατί ο Γιώργος μπορεί να είναι πονηρός κι από τις από τις έντεκα και μπρος να κυκλοφοράει για γαμπρός, αλλά δεν γίνεται την μία ημέρα να υπερασπίζεις αυτόν που σε ανέδειξε και την άλλη να γλύφεις εκεί που σε κορόιδευαν για το μέγεθός σου!

Ξέφυγα σήμερα και έγινα λίγο αισχρός, αλλά «Υποψήφιος» είμαι κι ό,τι θέλω λέω. Άλλωστε όπως σας είπα ό,τι γράφεται εδώ δεν είναι απαραίτητα η πάσα αλήθεια... Ίσα-ίσα το πιο πιθανό είναι να είναι τελείως «άσχετο» με την πραγματικότητα... Αν δεν σας αρέσουν αυτά που γράφονται «εδώ», το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να μην τα διαβάζετε... Μη διστάσετε να σχολιάσετε... Δεν υπάρχει περίπτωση να κατακριθείτε για την άποψη σας...

Κλείνοντας θα κάνω και μια μίνι αναφορά στον διαγωνισμό της Eurovision. Η επιτροπή έβγαλε Αυστραλία, το κοινό Ρωσία, κέρδισε η Ουκρανία. Αρχίζω και κατανοώ λοιπόν πως γίνεται να ψηφίζουμε αριστερά και να βγαίνει δεξιά.

Ο ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ