Το μήνυμα και η κουτσή Μαρία

Φουλ του τριημέρου

Λίγες ώρες έμειναν για να αποχαιρετίσουμε το 2015 και να υποδεχτούμε το νέο έτος με την ευχή να είναι σαφώς καλύτερο και ο «Υποψήφιος» για ακόμη μια φορά αγαπημένοι μου συνδημότες και συνδημότισσες είναι μπροστά από τις οθόνες σας.

Επιτρέψτε μου στην τελευταία μας παρουσία για το έτος που διανύουμε να μην ασχοληθώ πολύ με τα δημοτικά, αλλά για ένα ζήτημα που παρατηρώ τα τελευταία χρόνια τέτοιες ημέρες και δεν είχα την ευκαιρία να σχολιάσω.

Τις ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς που συνθέτουν αυτό το όμορφο και ζεστό κλίμα μέσα στο χειμώνα, συχνά μέρος των ευχών μας αφορούν την αγάπη.

Γιατί όμως μόνο στις Άγιες ημέρες; Μόνο Χριστούγεννα και Πάσχα; Το υπόλοιπο διάστημα γιατί όχι;

Δεν είναι βέβαιο γιατί ειδικά τώρα θυμόμαστε την αγάπη, ωστόσο συχνά μένουμε μόνο στις αναφορές. Οι εορτές, τα τραπέζια, φίλοι και οικογένεια, δεν μας αφήνουν και πολύ χρόνο να σκεφθούμε τι συμβαίνει έξω από την πόρτα του σπιτιού μας.

Ο ερχομός του θεανθρώπου σηματοδοτεί την ἐπὶ γῆς εἰρήνην ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία. Όμως η ευδοκία των ανθρώπων δεν κατακτιέται μόνο με προσευχές, αλλά και με αλληλεγγύη. Ίσως ένα μικρό σημείο αυτής της αγάπης για την οποία μιλάμε στις γιορτές να είναι η χαρά που θα νιώσουμε όχι από κάτι που λάβαμε ή απολαύσαμε, όπως τα δώρα και το καλό φαγητό, αλλά από κάτι που προσφέραμε εμείς. Και πόσο μάλλον όταν αυτό το κάτι απαλύνει τον πόνο ή την αγωνία του άλλου.

Μιλάμε για «κρίση», και εννοούμε την οικονομική δυστοκία της εποχής μας. Η πραγματική κρίση είναι άλλη, η οικονομική κατάσταση που επικρατεί αποτελεί το αποτέλεσμα αυτής της κρίσης. Η κρίση η πραγματική είναι ότι προ πολλού έχουμε πάψει να μοιραζόμαστε, να προσφέρουμε απλόχερα, με αγάπη, με χαρά. Η προσφορά μας στον πλησίον, στον αδελφό, στον ξένο, ήταν πάντοτε σφιχτόχερη, τσιγκούνικη• για αυτό και τώρα σπέρνουμε ξηρασίες.

Οι παλιότεροι από εμάς μπορεί να μην ήξεραν πολλά γράμματα, μπορεί να μη θεολογούσαν, μπορεί να μην είχαν αφθονία αγαθών, ήξεραν όμως να μοιράζονται, από το περίσσευμα της καρδιάς τους, ό,τι αγαθό είχαν ή εργασία ή οποιαδήποτε βοήθεια. Ζούσαν την ανταπόδοση του Θεού στην απλότητά τους, και την εξέφραζαν λέγοντας πως όταν δίνεις παίρνεις, στέλνει πίσω ο Θεός ό,τι χρειάζεσαι κι ακόμα παραπάνω.

Διάβασα σε τοπικό μπλοκ πως, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, κλιμάκιο της παράταξης του λατρεμένου μου Λύσανδρου Γεωργαμλή, με επικεφαλής τον ίδιο, επισκέφτηκε εκκλησίες του δήμου μας και πρόσφερε δέματα με τρόφιμα, για να δοθούν στους απόρους. Αξιέπαινη ασφαλώς ενέργεια, αλλά γιατί τώρα Κόκο;

Τόσο καιρό τι κάνεις εκτός από το να μας κάνεις ρεζίλι με αυτά που λες ή μάλλον δεν λες στα δημοτικά συμβούλια; Ψήσε σουβλάκια και μοίρασέ τα στους πρόσφυγες που είναι μαντρωμένοι στα κλειστά γήπεδα και εκεί θα σε παραδεχτώ. Τώρα; Τώρα και η κουτσή Μαρία κάνει τέτοιες ενέργειες για να δείξει το φιλανθρωπικό της έργο.

Με αφορμή μια κηδεία του πατέρα ενός υποψήφιου δημοτικού συμβούλου που παρέστησα την Τρίτη που μας πέρασε, παρατήρησα βγαίνοντας από το νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου πως ξεκίνησαν οι εργασίες κυλικείου απέναντι από την είσοδο. Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε όμως βρε παιδάκι μου. Μαύρα αλουμίνια, μαύρα τζάμια… Ήμαρτον! Εντάξει είναι το χρώμα του πένθους, αλλά δεν σου φτάνει η όλη ψυχολογική κατάπτωση που χάνεις το αγαπημένο σου πρόσωπο πρέπει να την υποστείς και την ώρα του καφέ ή της ψαρόσουπας;

Αγόρι μου γλυκό, δεν αναφέρομαι στον Κόκο, αλλά σε κοντινό του πρόσωπο καλά δεν έχεις τσίπα πάνω σου; Εμφανίζεσαι που εμφανίζεσαι όποτε σου καπνίσει, παρότι εσύ όπως μου κελάηδησαν εσύ το έκοψες, πας και ζητάς αυτά που ισχυρίζεσαι πως σου χρωστούν χωρίς να έχεις βάλει το χέρι στην τσέπη; Γιατί θεωρώ πως και να το βάλεις ή το κομπολόι σου θα βγάλεις που το έχεις μακρύ σαν άλλος Μάκης Ψωμιάδης ή το κινητό σου για να βγάλεις καμία Selfie.

Και τώρα που είπα Selfie, να σας πω κι ένα ανεκδοτάκι για να κλείσουμε και για σήμερα και για το έτος αυτό. Λέει ο παππούς στον εγγονό του «Αγόρι μου αυτό που την βγάζεις μόνο σου, Selfie λέγεται;», «ναι», απαντάει ο εγγονός για να εισπράξει αποστομωτική απάντηση «εμείς στα χρόνια μας το λέγαμε μαλακία».

Αγαπημένοι μου συνδημότες και συνδημότισσες, χρόνια πολλά, υγεία, εργασία σε όλο τον κόσμο και αγάπη εύχομαι για το αμφίβολο 2016. Το νέο έτος φαίνεται πως έρχεται με καλές διαθέσεις, αφού είναι... φουλ του τριημέρου!

Αναλυτικά: - Πρωτοχρονιά: Παρασκευή, - Καθαρά Δευτέρα: 14 Μαρτίου, - Ευαγγελισμός: Παρασκευή 25 Μαρτίου, - Αγίου Πνεύματος: Δευτέρα 20 Ιουνίου, - Δεκαπενταύγουστος: Δευτέρα, - 28η Οκτωβρίου: Παρασκευή, - Δεύτερη μέρα Χριστουγέννων: Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου. Τέλος, ημιαργία η Μεγάλη Παρασκευή 29 Απριλίου και Πάσχα ανήμερα της Πρωτομαγιάς.

Ο ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ