Όταν αγαπάς την Εθνική, την στηρίζεις...

Mετά την αποτυχημένη αποστολή στα προκριματικά του Euro πάμε για Μουντιάλ

Στην θέση των Βορειοϊρλανδών ήμασταν εμείς κάποτε. Τότε, στο ξεκίνημα της τρελής πορείας των 10 ετών, που μας απογείωσε ξαφνικά μέχρι την κορυφή το 2004 στην Πορτογαλία και σταδιακά μας έριχνε ολοένα και περισσότερο κάτω, ώσπου σήμερα να φτάσουμε στον πάτο. Να τερματίσουμε σε προκριματικά, κάτω και από τα Νησιά Φερόε...

Γράφει ο Ντίνος Κούλης

Ήμασταν και στην θέση των Ούγγρων που θα δώσουνε μπαράζ για να προκριθούν στα τελικά και η χαλαρότητά τους στο Καραϊσκάκη, αφού όλα είχαν κριθεί γρήγορα με το διπλό της Ρουμανίας στα Φερόε, μας επέτρεψε τουλάχιστον να κλείσουμε αυτή την προκριματική φάση με μία νίκη.  

Τροχός είναι η ζωή και γυρίζει. Έχει τα φεγγάρια της, που λένε. Σήμερα είσαι στα κάτω σου, αν και αυτό καμιά φορά κρατάει πολύ καιρό, αύριο θα είσαι στα πάνω σου. Η αποστολή του Euro 2016 στράβωσε από νωρίς, ήρθε ένας Ρανιέρι που δεν ήξερε την τύφλα του από Εθνικές ομάδες, ενώ οι παίκτες κοιτούσαν περισσότερο τον εαυτό τους, παρά το σύνολο. Ο Κατσούρ τέθηκε ανεξήγητα εκτός αποδυτηρίων από τον Ιταλό, κι έτσι στην ΕΠΟ φώναξαν πίσω τον Καραγκούνη για να βάλει μία τάξη, αλλά η επιστροφή του αρχηγού από άλλο πόστο περισσότερο μπέρδεψε, παρά έβαλε στον σωστό δρόμο τους διεθνείς.

Ο Ρανιέρι δεν είναι κακός προπονητής και σίγουρα δεν είναι τόσο πολύ ανόητοι όσοι τον πληρώνουν αδρά κάθε τόσο για να αναλαμβάνει ομάδες. Μόνο που ο Ιταλός ουδέποτε πίστεψε στους διεθνείς και αποδέχτηκε να αναλάβει γιατί το είδε σαν πρόκληση να κοουτσάρει για πρώτη φορά μία Εθνική ομάδα.  Όταν, όμως, έφτασε η ώρα για το πρώτο παιχνίδι, είπε «είναι πιο έτοιμη από εμάς η Ρουμανία». Όντως, γι' αυτό και μας νίκησε μέσα στο άδειο, λόγω τιμωρίας, Καραϊσκακη.

Έκανε και ένα προσωπικό τεστ, αν θέλετε, ο Ρανιέρι. Να διαπιστώσει και ο ίδιος αν του αρέσει και αν τον πάει η δουλειά του εκλέκτορα. Απέτυχε παταγωδώς σε αυτό το τεστ, η μπάλα όμως πήρε μαζί του και την Εθνική μας που κατέληξε στον πάτο της Ευρώπης με τα πειράματά του. Το κακό διογκώθηκε με την παράλληλη ανανέωση που φυσιολογικά θα έπρεπε να γίνει στο υλικό της Εθνικής με την αποχώρηση και του τελευταίου πρωταθλητή Ευρώπης Κώστα Κατσουράνη, ο οποίος μάλιστα χρειάστηκε να επιστρατευθεί από τον Καραγκούνη και να αναβάλει την αποχώρησή του από τα γήπεδα για να βοηθήσει ξανά την ομάδα.

Μετά την εντός έδρας ήττα από την Βόρεια Ιρλανδία στην ΕΠΟ αποφάσισαν να διώξουν τον Ρανιέρι, όμως επειδή δεν υπήρχαν αξιόλογοι αντικαταστάτες τον άφησαν και στο παιχνίδι με τα Νησιά Φερόε, όπου ως γνωστόν «δεν χρειάζεσαι προπονητή για να τα κερδίσεις». Η κατάσταση, όμως, είχε ήδη ξεφύγει και επειδή ο Έλληνας από την φύση του είναι ή, του ύψους ή, του βάθους, έτσι και εδώ δεν καταφέραμε να σηκώσουμε κεφάλι με τίποτα, παρά την έλευση του Μαρκαριάν και την προσπάθειά του να συμμαζέψει κάπως τα πράγματα. 

Μακριά από εμάς η ισοπέδωση των πάντων. Ευθύνες για το κατάντημα της Εθνικής μπορούμε να βρούμε αρκετές και να τις καταλογίσουμε εκεί που αντιστοιχούν. Αυτό είναι το ευκολότερο πράγμα για κάποιον που τα βλέπει απ' έξω. Φταίει το σύστημα στην ΕΠΟ, ο Σαρρής, φταίει ο Γκιρτζίκης και ο... Χατζηπετρής. Το θέμα, όμως, είναι να καταλάβουμε ότι δεν γίνεται να είμαστε πάντα μέσα στις μεγάλες διοργανώσεις. Τα τελευταία χρόνια είχαμε καλομάθει, καιρός είναι να δούμε και ένα Euro χωρίς την Ελλάδα μεσα.

Τι να πουν και οι Ολλανδοί που μόνο με αυτοκτονία των Τούρκων θα μπορέσουν να διεκδικήσουν την πρόκριση στα μπαράζ; Μάλλον, όμως, δεν θα μπορέσουν και θα μείνουν έξω. Εκτός από τις επιτυχίες, στο ποδόσφαιρο υπάρχουν και οι αποτυχίες. Και ειδικά σε επίπεδο Εθνικών ομάδων, άμα το πράγμα στραβώσει από νωρίς, μετά ανατρέπεται πολύ δύσκολα. Εμείς, βέβαια, το παρακάναμε σε αυτή την προκριματική φάση, αλλά όπως προανέφερα, παίζει ρόλο η γενικότερη νοοτροπία μας και το ελληνικό ταπεραμέντο.

Τώρα χρειάζεται ένας προπονητής που να τα ξέρει όλα αυτά και να δουλέψει κυρίως πάνω στην ψυχολογία των ποδοσφαιριστών, έτσι ώστε να μην χαθεί η ευκαιρία για την πρόκριση στα τελικά του Μουντιάλ.

Η Εθνική Ελλάδος μπορεί να «ξανασηκωθεί» και να φτάσει πάλι σε υψηλό επίπεδο. Το έχει αποδείξει ότι μπορεί να το κάνει, γιατί όχι να μην το ξανακάνει; Μία σωστή επιλογή προπονητή χρειάζεται και παίκτες που θα δίνουν και την ψυχή τους στο γήπεδο. Ακόμα και στο τελευταίο παιχνίδι, ο κόσμος έδειξε ότι θα σταθεί στο πλευρό της.

Πάμε γι' άλλα, λοιπόν, με αισιοδοξία και πίστη για το καλύτερο στα προκριματικά του Μουντιαλ του 2018 που θα φιλοξενηθεί  στην Ρωσία. Να θυμίσουμε ότι οι αντίπαλοι μας είναι το Βέλγιο, η Βοσνία, η Εσθονία και η Κύπρος, ενώ προκρίνεται απευθείας ο πρώτος και ο δεύτερος θα παίξει μπαράζ. Ο όμιλος δεν είναι εύκολος, αλλά μία σοβαρή Ελλάδα θα έχει καλές πιθανότητές για την πρόκριση, αρκεί όλοι μας να σταθούμε δίπλα της.

Γιατί όταν αγαπάς μία ομάδα, στην προκειμένη την Εθνική, δεν την αγαπάς μόνο στις επιτυχίες, αλλά κυρίως στις αποτυχίες, όπου είναι και πιο σημαντικό για να την βοηθήσεις να βγάλει στο γήπεδο τον καλύτερο εαυτό της...