Αστέρια στον ελληνικό ουρανό (23)

Ο Όσκαρ Αλβαρέζ μπάινει με την μπάλα στα δίχτυα

Είδαμε τους καλύτερους Έλληνες, Κύπριους και ομογενείς και συνεχίζουμε με αυτούς που ήρθαν για να δώσουν το κάτι παραπάνω. Από σήμερα και για 10 μέρες οι 100 καλύτεροι ξένοι του ελληνικού πρωταθλήματος.

ΟΣΚΑΡ ΑΛΒΑΡΕΖ

Ο επιθετικός από την Αργεντινή, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους σκόρερ που ήρθαν στην Ελλάδα. Διέπρεψε στην δεκαετία του '70. Διέθετε άψογη τεχνική και ταχύτητα κι έτσι μπορούσε να αναστατώνει τις αντίπαλες άμυνες. Επίσης είχε και άψογο τελείωμα των φάσεων αλλά ήταν καλός και στο να δημιουργεί ευκαιρίες για τους συμπαίκτες του. Στην Ελλάδα τον έφερε το 1973 ο ΠΑΣ Γιάννινα από την Νιούελς Ολντ Μπόις. Στον «Άγιαξ της Ηπείρου» έμεινε μέχρι το 1976 και με τα γκολ που πέτυχε τον οδήγησε στην άνοδο στην Α' Εθνική. Συνέχισε την καριέρα του στον Παναθηναϊκό όπου κι εκεί σκόραρε πολύ συχνά και ήταν από τα αστέρια της ομάδας που πήρε το νταμπλ το 1977. Τελευταία ομάδα της καριέρας του ήταν ο Ατρόμητος στον οποίο και κρέμασε τα παπούτσια του.

ΜΠΡΟΥΝΟ ΑΛΒΕΣ

Ο Μπρούνο Άλβες με την φανέλα της ΑΕΚ

Πορτογάλος κεντρικός αμυντικός πολύ μεγάλης κλάσης έπαιξε πολύ λίγο στην χώρα μας αλλά η απόδοση του ήταν τόσο καλή που οι φίλαθλοι ακόμα τον νοσταλγούν. Ψηλός με πολύ καλά σωματικά προσόντα και δύναμη στο παιχνίδι του κυριαρχούσε στην μεγάλη περιοχή. Είχε όμως και καλή τεχνική κατάρτιση που του επέτρεπε να ξεκινάει από πίσω τις επιθέσεις της ομάδας του. Το 2004 τον έφερε στην Ελλάδα η ΑΕΚ με μορφή δανεισμού από την Πόρτο. Στην ομάδα της Νέας Φιλαδέλφειας έπαιξε μόλις μια σεζόν αλλά όπως είπαμε η απόδοση του ήταν πολύ καλή. Οι εξαιρετικές του εμφανίσεις με την ΑΕΚ ανάγκασαν την Πόρτο να τον πάρει πίσω και να του δώσει θέση βασικόύ. Αγωνίστηκε ακόμα στην Ζενίτ και από φέτος θα παίζει στην Φενερμπαχτσέ. Στην εθνική ομάδα της Πορτογαλίας έχει παίξει σε 68 αγώνες και πέτυχε 8 γκολ με συμμετοχές στα Ευρωπαϊκά του 2008 και του 2012 αλλά και στο Μουντιάλ του 2010.

ΡΟΓΚΕΡ ΑΛΜΠΕΡΤΣΕΝ

Πολύ μεγάλη προσφορά στον Ολυμπιακό ο Ρόγκερ Άλμπερτσεν

Ένα πραγματικό μηχανάκι ο μέσος από την Νορβηγία έγραψε κι αυτός την δική του ιστορία στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ποδοσφαιριστής ο οποίος στηριζόταν κυρίως στο πάθος του και την μαχητικότητα του , έδινε και την ψυχή του ακόμα για να φτάσει η ομάδα του στην νίκη. Κάποιες φορές έχανε τον έλεγχο με αποτέλεσμα να δέχεται συχνά κάρτες. Αυτό το πάθος του όμως ήταν που τον έκανε πολύ αγαπητό στον κόσμο. Στα μέρη μας ήρθε το 1982 όταν τον απέκτησε ο Ολυμπιακός από την βελγική Βίντερσλαγκ (την σημερινή Γκενκ). Στην ομάδα του Πειραιά κέρδισε αμέσως μια θέση στην μεσαία γραμμή αλλά και στις καρδιές των οπαδών. Βοήθησε πολύ τους Πειραιώτες να φτάσουν στην κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1983 και συνέχισε να προσφέρει μέχρι το 1985 όταν και έφυγε για να επιστρέψει στην πατρίδα του και συγκεκριμένα στην Ρόζενμποργκ. Στην εθνική ομάδα της Νορβηγίας είχε 25 συμμετοχές και 3 γκολ. Πέθανε το 2003 μόλις στα 45 του χρόνια από καρκίνο.

ΠΑΟΛΟ ΑΝΤΡΙΟΛΙ

Ο Πάολο Αντριόλι όταν έπαιζε στον Άρη

Ο μέσος από την Βραζιλία υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους που έπαιξαν στο πρωτάθλημα της χώρας μας στην δεκαετία του '90. Σαν Βραζιλιάνος που είναι διέθετε πάρα πολύ καλή τεχνική και ήταν αυτός που με τις ενέργειες του οργάνωνε το παιχνίδι της ομάδας του βγάζοντας με τις πάσες του τους συμπαίκτες του σε θέση βολής. Συχνά όμως έπαιρνε και ο ίδιος την πρωτοβουλία να σκοράρει. Το 1996 τον έφερε στην Ελλάδα ο Ιωνικός και πολύ συντομα έγινε ο νέος ηγέτης στην ομάδα της Νίκαιας. Γύρω του χτίστηκε το σύνολο που έβγαλε τον Ιωνικό στην Ευρώπη το 1999 για πρώτη φορά στην ιστορία του. Την ίδια χρονιά και αφού είχε δώσει τα πάντα στον Ιωνικό ο Αντριόλι πήρε μεταγραφή για τον Άρη. Στην ομάδα της Θεσσαλονίκης δεν είχε την ίδια απόδοση αλλά ήταν πάντα μια πολύ αξιόπιστη λύση στον χώρο του κέντρου. Βασικό ρόλο στην πτώση της απόδοσης του έπαιξαν και οι συχνοί τραυματισμοί που τον ανάγκασαν να σταματήσει το 2001.

ΑΛΙΟΣΑ ΑΣΑΝΟΒΙΤΣ

Ο Αλιόσα Ασάνοβιτς σε αγώνα κόντρα στην Στεάουα

Ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα που έχουν παιξει στην χώρα μας ο Κροάτης μέσος ήταν ένας ποδοσφαιριστής ο οποίος μπορούσε να κουμαντάρει από πίσω το παιχνίδι της ομάδας του. Καλός τεχνίτης, γρήγορος αλλά και με μεγάλη αντοχή κάλυπτε όλους τους χώρους και ανταποκρινόταν τόσο στους ανασταλτικούς όσο και στους δημιουργικούς του ρόλους. Πριν έρθει στην Ελλάδα είχε περάσει από όλα τα μεγάλα πρωταθλήματα όπως η Πρέμιερ Λιγκ, η Πριμέρα Ντιβιζιόν και το Καμπιονάτο αλλά δεν μπόρεσε να καθιερωθεί. Έτσι το 1998 τον έφερε στην Ελλάδα ο Παναθηναϊκός.

Την φανέλα με το τριφύλλι την φόρεσε για δύο χρόνια και ήταν από τα βασικά εργαλεία των «πρασίνων» εκείνη την εποχή. Ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός ήταν η τελευταία ομαδα της καριέρας του αφού τα επόμενα δύο χρόνια αν και αγωνίστηκε σε 3 ομάδες (Αούστρια Βιέννης, Σίντνεϊ Γιουνάιτεντ, Χάιντουκ) είχε ελάχιστες συμμετοχές. Φόρεσε 62 φορές την φανέλα της εθνικής Κροατίας και πέτυχε και 3 γκολ. Ήταν από τα βασικά στελέχη της ομάδας που πήρε την 3η θέση στο Μουντιάλ του 1998 ενώ έπαιξε και στο Ευρωπαϊκό του 1996. Τέλος χρίστηκε διεθνής και με την ενωμένη Γιουγκοσλαβία όπου είχε 3 συμμετοχές χωρίς γκολ.

ΠΑΟΥΛΟ ΑΣΟΥΝΣΑΟ

Ο Πάουλο Ασουνσάο σε ντέρμπι ΑΕΚ - Παναθηναϊκού

Η περίπτωση του είναι παρόμοια με αυτή του Μπρούνο Άλβες. Ήρθε άγνωστος στην χώρα μας αλλά με την απόδοση του ανέβασε κατακόρυφα τις μετοχές του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο. Βραζιλιάνος αμυντικός χαφ από τους παίκτες που χαρακτηρίζουμε «σκυλιά». Ακόύραστος στην μεσαία γραμμή βρισκόταν στην κυριολεξία παντού και αποτελούσε εγγύηση για τα μετόπισθεν της ομάδας του.

Φυσικά δεν του έλειπε η τεχνική χάρη στην οποία μπορούσε να δημιουργεί παιχνίδι από πίσω. Στην Ελλάδα τον έφερε η ΑΕΚ υπό μορφή δανεισμού από την Πόρτο το 2004 και έμεινε μόνο μια σεζόν αλλά πρόλαβε να γίνει από τους αγαπημένους της ομάδας. Αφού έδωσε τον καλύτερο του εαυτό στο ελληνικό πρωτάθλημα επέστρεψε στην Πόρτο όπου και καθιερώθηκε. Συνέχισε με την ίδια επιτυχια στην Ατλέτικο Μαδρίτης με την οποία πήρε το Γιουρόπα Λιγκ το 2010 και το 2012. Aγωνίστηκε για λίγο στην πατρίδα του με την Σάο Πάολο αλλά το 2013 γύρισε στην Ισπανία για λογαριασμό της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια.

ΚΡΙΣΤΟΦ ΒΑΖΕΧΑ

Ο Κριστόφ Βαζέχα παγώνει το Άμστερνταμ

Ο Πολωνός επιθετικός ήρθε στην Ελλάδα χωρίς ιδιαίτερες περγαμηνές αλλά η προσφορά του στο ποδόσφαιρο της χώρας μας ήταν τεράστια και δίκαια συγκαταλέγεται στις μεγαλύτερες μορφές όλων των εποχών. Γεννημένος γκολτζής μπορούσε να σκοράρει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και απέναντι σε οποιαδήποτε άμυνα. Πολύ καλός τεχνίτης με άψογα τελειώματα είτε με το πόδι είτε με το κεφάλι ήταν αυτός που έπαιρνε την ομάδα πάνω του στα δύσκολα.

Στην Ελλάδα τον έφερε ο Παναθηναϊκός τον Δεκέμβρη του 1989 και εξελίχτηκε σε επιθετικό ηγέτη των «πρασίνων» πέτυχε 244 γκολ και είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας και δεύτερος στην Α' Εθνική πίσω μόνο από τον Θωμά Μαύρο. Στον Παναθηναϊκό κατέκτησε 5 πρωταθλήματα (1990, 1991, 1995, 1996, 2004) και άλλα τόσα Κύπελλα (1991, 1993, 1994, 1995, 2004), ενώ ήταν βασικός στην ομάδα του 1996 που έφτασε στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Μάλιστα με δικό του γκολ οι πρωταθλητές Ελλάδας νίκησαν τον Άγιαξ μέσα στο Άμστερνταμ. Αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος 3 φορές (1994 μαζί με τον Αλεξανδρή, 1995 και 1998). Στην εθνικη ομάδα της Πολωνίας είχε 50 συμμετοχές και 9 γκολ.

ΧΑΪΜΕ ΒΕΡΑ

Ο Χάιμε Βέρα με αντίπαλο τον Τσαλουχίδη

Ένας από τους πιο τεχνίτες πάικτες που έχουν αγωνιστεί στην Ελλάδα ο Χιλιανός μέσος ήταν ένας πραγματικός μπαλαδόρος από αυτούς που μπορούσαν να φτιάξουν το παιχνίδι της ομάδας τους και να δημιουργήουσν τις προϋποθέσεις που θα την οδηγήσουν στην νίκη. Πολύ καλός στις ντρίπλες αλλά και στις κάθετες μπαλιές που έβγαζαν τους συμπαίκτες του επιθετικούς σε θέση για γκολ. Στην Ελλάδα ήρθε το 1987 για λογαριασμό του ΟΦΗ από την Κόλο Κόλο και πολύ γρήγορα έγινε ο ηγέτης στην μεσαία γραμμή για την ομάδα της Κρήτης. Μαζί της μάλιστα έφτασε και μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου το 1990. Στο Ηράκλειο έμεινε μέχρι το 1992 όταν και επέστρεψε στην πατρίδα του και συγκεκριμένα στην Κομπρελόα. Είχε 20 συμμετοχές στην εθνική ομάδα της Χιλής και 4 γκολ.

ΧΟΥΑΝ ΡΑΜΟΝ ΒΕΡΟΝ

Ο Χουάν Ραμόν Βερόν σε αγώνα του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΟΚ

Ένας από τους πρώτους πολύ μεγάλους ξένους παίκτες που αγωνίστηκε στο πρωτάθλημα μας. Ο Αργεντινός μεσοεπιθετικός ήταν ένας παίκτης με πολύ καλά τεχνικά χαρακτηηρισικά, ικανότητα στο σκοράρισμα αλλά και στην δημιουργία του παιχνιδιού και αποτελούσε τον ακρογωνιαίοο λίθο για την απόδοση της ομάδας του, ειδικότερα από την μέση και μπροστά. Ήταν ήδη όνομα στην Αργεντική όταν τον έφερε στην Ελλάδα ο Παναθηναϊκός το 1972.

Πριν έρθει στους «πράσινους» έπαιζε στην Εστουντιάντες με την οποία είχε κερδίσει 3 Λιμπερταδόρες (1968, 1969, 1970) και το Διηπειρωτικό του 1968. Στον Παναθηναϊκό έμεινε μέχρι το 1975 και ήταν από τους κορυφαίους της ομάδας. Ωστόσο δεν κατάφερε να την οδηγήσει σε κάποιο τίτλο. Το 1975 γύρισε στην Εστουντιάντες για να συνεχίσει την καριέρα του στην Κολομβία. Με την εθνική Αργεντινής είχε 4 συμμετοχές χωρίς να πετύχει γκολ. Είναι ο πατέρας του διάσημου Αργεντινού ποδοσφαιριστή Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν.

ΒΙΕΪΡΙΝΙΑ

Ο Βιεϊρίνια αποχαιρετά τον κόσμο του ΠΑΟΚ

Ο Πορτογάλος είναι ένας απο του καλύτερους μέσους που έχουν παίξει στο ελληνικό πρωτάθλημα τα τελευταία χρόνια. Πολύ καλός τεχνίτης από αυτούς που έπαιρναν την ομάδα στις πλάτες τους για να την οδηγήσουν στην νίκη. Εκτός όμως από τα δημιουργικά του καθήκοντα ήταν πολύ καλός και σαν εκτελεστής αφού δεν είναι λίγες οι φορές που τελείωσε μόνος του τις φάσεις. Το 2008 ο ΠΑΟΚ τον πήρε σαν δανεικό από την Πόρτο και με τις πολύ καλές του εμφανίσεις ανάγκασε την διοίκηση του «δικεφάλου του βορρά» να τον αποκτήσει με κανονική μεταγραφή την επόμενη χρονιά.

Στην Τούμπα έμεινε μέχρι το 2011 και ήταν ο ηγέτης στην ομάδα της Θεσσαλονίκης. Τον Γενάρη του 2012 και αφού υπήρξε έντονο φλερτ με τον Ολυμπιακό, έφυγε από τον ΠΑΟΚ με προορισμό την Γερμανία και την Βόλφσμπουργκ όπου εξακολουθεί να αγωνίζεται.

Δείτε τα προηγούμενα μέρη του αφιερώματος εδώ.