Αστέρια στον ελληνικό ουρανό (17)

Ο Λάκης Παπαϊωάννου όταν έπαζε στον Ηρακλή

Το αφιέρωμα της «ΦS» στους σημαντικότερους Έλληνες και ξένους ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στο ελληνικό πρωτάθλημα συνεχίζεται και σήμερα.

ΛΑΚΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ

Ήταν ένας από τους κορυφαίους μέσους στην δεκαετία του '80. Ποδοσφαισριστής με πολύ καλή τεχνική κατάρτιση που μπορούσε να δει γήπεδο και να εκμεταλλευτεί τους συμπάικτες του με τις μοναδικής ακρίβειας πάσες του. Πολύ ουσιαστικός παίκτης έκανε πάντα αυτό που χρειαζόταν αποφεύγοντας τις περιττές ενέργειες. Επίσης συχνά τελείωνε μόνος του τις φάσεις και ήταν σπεσιαλίστας στις εκτελέσεις φάουλ και πέναλτι.

Πρώτη του ομάδα ήταν ο Πιερικός κι από κει πήγε το 1979 στον Ηρακλή. Υπήρξε μέλος της περίφημης τετράδας του κέντρου που είχε ο «γηραιός» με Κωφίδη, Καραΐσκο και Χατζηπαναγή. Με την φανέλα του Ηρακλή έπαιξε στον τελικό του Κυπέλλου το 1980. Το 1986 άλλαξε ομάδα όχι όμως και πόλη καθώς τον απέκτησε ο ΠΑΟΚ. Στον «δικέφαλο του βορρά» δεν είχε την ίδια επιτυχία που είχε στον Ηρακλή αλλά παρέμενε μια πολύτιμη μονάδα στο κέντρο.

Ολοκλήρωσε την καριέρα του φορώντας την φανέλα του ΠΑΣ Γιάννινα. Στην εθνική ομάδα είχε 38 συμμετοχές και πέτυχε 2 γκολ.

ΜΙΜΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ

Ο Μίμης Παπαϊωάννου ο παίκτης σύμβολο για την ΑΕΚ

Μία ακόμα θρυλική μορφή του ποδοσφαίρου μας και ο κορυφαίος Έλληνας παίκτης του 20ου αιώνα σύμφωνα με την Παγκόσμια Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής. Διέθετε απίστευτη τεχνική και ήταν κίνδυνος θάνατος για τις αντίπαλες άμυνες είτε σαν δημιουργός είτε σαν εκτελεστής. Είχε εκπληκτική ντρίπλα, φαντασία στο παιχνίδι του και άψογο τελείωμα. Επίσης διέθετε τρομερή αλτικότητα και ήταν ανίκητος στο ψηλό παιχνίδι.

Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα τα έκανε στην Νικομήδεια Βέροιας Το 1961 έκανε το μεγάλο βήμα με την μεταγραφή του στην ΑΕΚ της οποίας εξελίχτηκε ο μεγάλος ηγέτης και καθοδηγητής για δύο δεκαετίες. Με τον δικέφαλο στο στήθος ξεδίπλωσε το αστείρευτο ταλέντο του και οδήγησε την ομάδα σε πολλούς τίτλους αλλά και στην ευρωπαϊκή καταξίωση.

Πηρε 5 πρωταθλήματα (1963, 1968, 1971, 1978, 1979) περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο στην ιστορία της ομάδας και 3 Κύπελλα (1964, 1966, 1978), ενώ ήταν το μεγάλο αστέρι της ομάδας στην πορεία της μέχρι τα ημιτελικά του UEFA το 1977. Είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της ΑΕΚ στην Α' Εθνική με 233 γκολ ενώ ήταν κορυφαίος στα πρωταθλήματα του 1964 και του 1966. Επίσης με 483 είναι και ο πρώτος σε συμμετοχές στην ιστορία του «δικεφάλου».

Εκτός από την ΑΕΚ διέγραψε μεγάλη πορεία και στην εθνική όπου είχε 61 συμμετοχές και 21 γκολ.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ

Ο Γιάννης Παπαντωνίου με την φανέλα του Παναθηναϊκού

Υπήρξε ένας από τους πιο ολοκληρωμένους ποδοσφαιριστές στην Ελλάδα την δεκαετία του '50. Επιτελικός μέσος με σπάνια χαρίσματα καθώς διέθετε άψογη τεχνική κατάρτιση, εκπληκτική ντρίπλα, μεταβίβαση ακριβείας και κυρίως αντίληψη στο παιχνίδι του. Οργάνωνε με μαεστρία τις επιθέσεις της ομάδας του ενώ συχνά ειχε και τον ρόλο του εκτελεστή. Για όλα αυτά τα προσόντα του ο κόσμος τον αποκαλούσε «δάσκαλο».

Έκανε μεγάλη καριέρα στον Παναθηναϊκό του οποίου υπήρξε ο ηγέτης στα πρώτα μεταπολεμικα χρόνια. Στους «πράσινους» ήταν συμπαίκτης και με τον αδερφό του Αντώνη και μαζί δημιούργησαν ένα πολύ καλό δίδυμο. Οδήγησε την ομάδα του τριφυλλιού στην κατάκτηση 2 πρωταθλημάτων (1949, 1953) και ισάριθμων Κυπέλλων (1948, 1955).

Αγωνίστηκε 15 φορές με την φανέλα της εθνικής αλλά δεν κατάφερε να σκοράρει.

ΛΑΚΗΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Παναθηναϊκός του 1957 με τον Λάκη Πετρόπουλο δεύτερο όρθιο

Επιθετικός μέσος μεγάλης κλάσης που διέπρεψε κι αυτός στην δεκαετία του '50. Ποδοσφαιριστής που συνήθιζε να ξεσηκώνει τον κόσμο με τις φαντεζί ενέργειες του. Εκπληκτικός τεχνίτης και εξαιρετικά γρήγορος μπορούσε να περνάει ανάμεσα από τους αμυντικούς του αντιπάλου και να προκαλεί πανικό. Του άρεσε να κάνει περίτεχνες ενέργειες και με τον τρόπο αυτό να γίνεται πολύ αγαπητός στους φιλάθλους.

Συνέδεσε το όνομα του με τον Παναθηναϊκό και ήταν ένα από τα μεγάλα αστέρια της ομάδας όσο αγωνιζόταν. Κατέκτησε το πρωτάθλημα το 1953 και το Κύπελλο το 1955 με την πράσινη φανέλα. Στην εθνική ομάδα είχε 3 συμμετοχές χωρίς να πετύχει γκολ.

ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΥ

Ο Κώστας Πολύχρονίου με τον Πελέ από το φιλικό Ολυμπιακός - Σάντος

Εμβληματική φιγούρα στην ιστορία του Ολυμπιακού και του ελληνικού ποδοσφαίρου ο Κώστας Πολυχρονίου ήταν ένας ποδοσφαιριστής με πολύπλευρο ταλέντο. Πολύ καλός τεχνίτης με αντίληψη του χώρου και εμπνέυσεις στο παιχνίδι του αποτελόύσε μια πολύτιμη μονάδα στον χώρο του κέντρου. Αυτό που ήταν όμως το μεγάλο του ατού ήταν η εξουδετέρωση του πιο επικίνδυνου αντιπάλου. Θύμα του υπήρξε και ο μεγάλος Πελέ στο φιλικό όπου ο Ολυμπιακός νίκησε την περίφημη Σάντος με 2-1.

Σε όλη την διάρκεια της καριέρας του αγωνίστηκε με τους «ερυθρόλευκους» και ήταν μέλος τόσο στην μεγάλη ομάδα της δεκαετίας του '50 όσο και σ' αυτήν του Μπούκοβι. Με τον Ολυμπιακό πήρε 7 πρωταθλήματα (1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1966, 1967) και 8 Κύπελλα (1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1963, 1965, 1968). Στην εθνική ομάδα είχε 27 συμμετοχές χωρίς γκολ.

ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΥΛΗΣ

Ο Κώστας Πούλης

Η δεκαετία του '50 έχει την τιμητική της σ' αυτό το 17ο μέρος του αφιερώματος καθώς και ο Κώστας Πούλης ήταν ένας ποδοσφαισριστής που διέπρεψε εκείνη την περίοδο. Παίκτης με πολύ υψηλή τεχνική που μπορούσε να συνδυάσει το θέαμα με την ουσία. Πολύ καλός οργανωτής του παιχνιδού έβλεπε γήπεδο και με τις εξαιρετικές του μεταβιβάσεις προκαλούσε πολλά ρήγματα στην αντίπαλη ομάδα. Επίσης ήταν πολύ καλός ντριπλέρ και αναστάτωνε τις άμυνες όταν ξεκινούσε τις ατομικές του ενέργειες.

Ξεκίνησε την καριέρα του στην ΑΕΚ της οποίας ήταν η σημαία και το μεγάλο της αστέρι. Μπορεί να μην πήρε κάποιο πρωτάθλημα αλλά την οδήγησε σε 3 Κύπελλα (1949, 1950, 1956). Λίγο πριν την δημιουργία της Α' Εθνικής έφυγε από την Νέα Φιλαδέλφεια και έπαιξε για λίγο στην Προποντίδα Χαλκίδας. Πολύ σύντομα όμως επέστρεψε σε υψηλό επίπεδο και αγωνίστηκε με τα χρώματα του Απόλλωνα όπου έκλεισε και την καριέρα του. Είχε 9 συμμετοχές αλλά κανένα γκολ με την φανέλα της εθνικής ομάδας.

ΗΛΙΑΣ ΡΩΣΙΔΗΣ

Ο Ηλίας Ρωσίδης αποθεώνεται από τον κόσμο του Ολυμπιακού

Ο «φτερωτός αρχηγός» όπως τον αποκαλούσαν ήταν ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια που πέρασαν από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Παίκτης με απίστευτα ψυχικά αποθέματα από αυτούς που δίνουν όλο τους το είναι για την επικράτηση της ομάδας του. Ταχύτατος μπορούσε να ξεκινάει από την άμυνα του και να δημιουργεί παιχνίδι από την δεξιά πλευρά και αμέσως να επιστρέφει πίσω.

Καλός τεχνίτης αλλά και άριστος στα ανασταλτικά του καθήκοντα. Ήταν δηλαδή ένας ποδοσφαιριστής που μπορούσε να κάνει τα παντα μέσα στο γήπεδο και τα έκανε με όλη του την ψυχή. Για τον λόγο αυτό και αγαπήθηκε τόσο.

Συνέδεσε το όνομα του με τον Ολυμπιακό και ήταν ο αρχηγός της μεγάλης ομάδας που σάρωσε τους τίτλους στην δεκαετία του '50. Με τους «ερυθρόλευκους» πήρε 7 πρωταθλήματα (1951, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959) και 9 Κύπελλα (1951, 1952, 1953, 1954, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961). Με την εθνική ομάδα είχε 29 συμμετοχές αλλά δεν σκόραρε.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΑΛΠΙΓΓΙΔΗΣ

Ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης πανηγυρίζει ένα γκολ με την φανέλα του ΠΑΟΚ

Σύγχρονος επιθετικός με πολύ ανπεπτυγμένο το ένστικτο του γκολτζή. Ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης είναι ένας ποδοσφαιριστής που ξέρει να εκμεταλλεύεται τους χώρους και να δημιουργεί ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα έτσι ώστε να βρεθεί στην κατάλληλη θέση για να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Επίσης είναι και πολύ γρήγορος, προσόν που τον έχει βοηθήσει πάρα πολύ.

Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στον ΠΑΟΚ αλλά τα 3 πρώτα χρόνια δόθηκε δανεικός στην Λάρισα και την Καβάλα για να πάρει εμπειρίες. Το 2002 επέστρεψε στην Τούμπα και εξελίχτηκε το βασικό επιθετικό όπλο της ομάδας. Με τον «δικέφαλο του βορρά» πήρε το Κύπελλο του 2003. Το 2006 αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος και την ίδια χρονιά κατηφόρισε στην Αθήνα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού.

Στους «πράσινους» συνέχισε να σκοράρει και πήρε μαζί τους το νταμπλ του 2010. Ωστόσο αυτή ήταν η τελευταία του χρονιά στην ομάδα καθώς επέστρεψε στον ΠΑΟΚ όπου και συνεχίζει να αγωνίζεται. Βασικός και στην εθνική όπου έχει 82 συμμετοχές και 13 γκολ. Είναι ο παίκτης που πέτυχε το πρώτο ελληνικό γκολ σε τελική φάση Μουντιάλ κι αυτό έγινε κόντρα στην Νιγηρία το 2010. Επίσης αγωνίστηκε στα Ευρωπαϊκά του 2008 και του 2012, 'οπως και στο Μουντιάλ του 2014 στην Βραζιλία.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΑΡΑΒΑΚΟΣ

Ο Δημήτρης Σαραβάκος με τον Καραταΐδη σε ντέρμπι αιωνίων

Ο «μεγάλος μικρός» του ελληνικού ποδοσφαίρου. 'Ενας ποδοσφαιριστής που έγραψε το όνομα του με χρυσά γράμματα στην ιστορία του αθλήματος στην χώρα μας. Αγωνιζόταν στο δεξί άκρο της επίθεσης και η τεχνική του ήταν απίστευτη. Διέθετε θανατηφόρα ντρίπλα πάνω στην κινηση, μακρινή πάσα μεγάλης ακρίβειας και απίστευτο τελείωμα.

Μπορουσε μόνος του να γυρίσει την ροή ενός αγώνα και να οδηγήσει την ομάδα του στην νίκη ακόμα κι αν όλα έδειχναν χαμένα. Ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα του Θανάση ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από τον Πανιώνιο όπου πήρε και τον πρώτο του τίτλο που ήταν το Κύπελλο του 1979 αν και δεν έπαιξε στον τελικό.

Η ομάδα της Νέας Σμύρνης όμως δεν μπορούσε να χωρέσει το ταλέντο του και το 1984 πήγε στον Παναθηναϊκό όπου και απογείωσε την καριέρα του. Έγινε ο ηγέτης της ομάδας και την οδήγησε σε 3 πρωταθλήματα (1986, 1990, 1991) και 6 Κύπελλα (1986, 1988, 1989, 1991, 1993, 1994). Επίσης ήταν από τους πρωταγωνιστές στην πορεία της ομάδας μέχρι τα ημιτελικά του Πρωταθλητριών το 1985.

Ειδικά την Γκέτεμποργκ στον προημιτελικό την απέκλεισε μόνος του. Το 1994 πήγε στην ΑΕΚ με την οποία πήρε ένα ακόμα Κύπελλο το 1996, για να επιστρέψει και να κλείσει την καριέρα του στον Παναθηναϊκό το 1998. Αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος το 1991.

Βασικός και αναντικατάστατος και στην εθνική ομάδα είχε 78 συμμετοχές και 22 γκολ και αγωνίστηκε στο Μουντιάλ του 1994.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΑΡΑΒΑΚΟΣ

Ο Θανάσης Σαραβάκος με την φανέλα του Πανιωνίου

Ο πατέρας του Δημήτρη υπήρξε κι αυτός ένας από τους καλύτερους Έλληνες ποδοσφαιριστές. Μπορεί η φήμη του να μην έφτασε στα επίπεδα του γιου του αλλά έγραψε κι αυτός την δική του ιστορία. Αγωνιζόταν επίσης στο δεξί άκρο της επίθεσης και είχε πολύ καλή τεχνική και ταχύτητα. πολύ επικίνδυνος με την μπάλα στα πόδια απασχολούσε συνήθως περισσότερους από έναν αμυντικό.

Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στον Φοίβο Νέου Κόσμου και το 1949 έκανε το παραπάνω βήμα στην καριέρα του καθώς συμφώνησε με τον Πανιώνιο. Στην ομάδα της Νέας Σμύρνης καθιερώθηκε αμέσως κι έγινε από τα μεγάλα αστέρια της. Στους «κυανέρυθρους» έμεινε μέχρι και που κρέμασε τα παπούτσια του το 1966. Στην εθνική ομάδα είχε 3 συμμετοχές χωρίς πάντως να πετύχει κάποιο γκολ.

Δείτε τα προηγούμενα μέρη του αφιερώματος εδώ.