Αστέρια στον ελληνικό ουρανό (15)

Ο Πέτρος Μίχος σκόραρε σπάνια αλλά το πανηγύριζε έξαλα

Συμπληρώνονται σήμερα οι 100 από τους 150 καλύτερους Έλληνες ποδοσφαιριστές στο πλαίσιο του μεγάλου αφιερώματος της «ΦS» στους κορυφαίους του ελληνικού πρωταθλήματος.

ΠΕΤΡΟΣ ΜΙΧΟΣ

Ένας από τους κορυφαίους κεντρικούς αμυντικούς της δεκαετίας του '80. Μπορούσε να ανταποκριθεί με την ίδια επιτυχία τόσο στον ρόλο του λίμπερο όσο και σ' αυτόν του στόπερ. Είχε τον απόλυτο έλεγχο του χώρου ευθύνης του και καθήλωνε τον προσωπικό του αντίπαλο καθώς ήταν πάρα πολύ καλός και στο ατομικό μαρκάρισμα. Επίσης είχε την ικανότητα να ξεκινάει από πίσω τις επιθέσεις της ομάδας του αφού έβλέπε γήπεδο.

Ξεκίνησε την καριέρα του στον Παναιτωλικό και το 1978 πήρε μεταγραφή για τον Ολυμπιακό. Στην ομάδα του Πειραιά καθιερώθηκε αμέσως και πήρε μαζί της 5 πρωταθλήματα (1980, 1981, 1982, 1983, 1987) και το Κύπελλο το 1981. Μόνο αυτός και ο Λεμονής ήταν παρόντες σε όλους τους τίτλους του Ολυμπιακού στην δεκαετία. Το 1988 πήγε στον Πανιώνιο με τον οποίο έπαιξε σ' έναν ακόμα τελικό Κυπέλλου το 1989. Στη συνέχεια επέστρεψε για λίγο στον Ολυμπιακό για να ακολουθήσει ο Ιωνικός και να κλείσει την καριέρα του στον Παναιτωλικό. Στην εθνική ομάδα έχει 51 συμμετοχές αλλά δεν έχει πετύχει γκολ.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΟΥΡΑΤΗΣ

Ο Ανδρεάς Μουράτης

Ο θρυλικός «Μιζούρι» ήταν ένας από τους ποδοσφαιριστές σύμβολα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ένας πλήρης παίκτης που αν και αμυντικός μπορούσε να κινηθεί σε όλες τις γραμμές. Είχε τρομερή δύναμη και ήταν εκπληκτικός στο μαρκάρισμα κι έτσι μπορούσε να καθηλώνει τους αντιπάλους επιθετικούς. Όταν όμως ο ίδιος αποφάσιζε να βγει στην επίθεση ήταν κίνδυνος θάνατος καθώς διέθετε πολύ καλή τεχνική και ταχύτητα, ενώ σκόραρε αρκετά συχνά χάρη στο πολύ δυνατό του σουτ.

Αυτό όμως που τον έκανε τόσο αγαπητό στους φιλάθλους ήταν η παλικαριά και το πάθος που έδειχνε μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ήταν δηλαδή από τους ανθρώπους που δεν τα παρατάνε ποτέ και ματώνουν την φανέλα τους μέχρι να οδηγήσουν την ομάδα τους στην νίκη.

Υπήρξε η σημαία του Ολυμπιακού στις δεκαετίες του '40 και του '50 και τον οδήγησε σε 5 πρωταθλήματα (1947, 1948, 1951, 1954, 1955) και άλλα τόσα Κύπελλα (1947, 1951, 1952, 1953, 1954). Την φανέλα της εθνικής την φόρεσε 16 φορές και πέτυχε και 1 γκολ.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΛΤΑΣΗΣ

Ο Παναθηναϊκός του 1930 με τον Δημήτρη Μπαλτάση δεύτερο όρθιο

Ο Δημήτρης Μπαλτάσης ήταν ένας από τους κορυφαίους προπολεμικούς επιθετικούς. Πραγματικός οδοστρωτήρας όταν ξεκινούσε τις κατά μέτωπο επιθέσεις του ήταν σχεδόν αδύνατο να ανακοπεί. Είχε πολύ καλή τεχνική, ταχύτητα και φυσικά δύναμη. Επίσης μπορούσε να παίρνει πάντα τις πιο επίκαιρες θέσεις και ακόμα και φάσεις που έμοιαζαν να είναι χαμένες για την ομάδα του τις μετέτρεπε σε ευκαιρίες για γκολ.

Υπήρξε βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος του Παναθηναϊκού εκείνης της εποχής και θεωρείτε μια από τις πιο σπουδαίες μορφές της ιστορίας του. Πρωταγωνίστησε στο πρωτάθλημα που πήρε η ομάδα το 1930 αλλά και στο Κύπελλο το 1940. Αγωνίστηκε 7 φορές με την φανέλα της εθνικής ομάδας και πέτυχε και 1 γκολ.

ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΛΤΑΣΗΣ

Ο μεγαλύτερος αδερφός του Δημήτρη και το μυαλό της ομάδας. Ένας από τους πρώτους οργανωτές που εμφανίστηκαν στα ελληνικά γήπεδα. Διέθετε άριστη τεχνική κατάρτιση και πολύ μεγάλη αντίληψη του χώρου. Στοιχεία που τον βοηθούσαν να κουμαντάρει το παιχνίδι της ομάδας τους με τρόπο μαεστρικό. Επίσης ήταν πολύ καλός στις μεταβιβάσεις καθώς οι πάσες του ήταν μισό γκολ για τους συμπαίκτες του. Όπως και ο αδερφός του έτσι κι αυτός συνέδεσε το όνομα του με την ομάδα του Παναθηναϊκού.

Με το τριφύλλι στο στήθος πήρε και τον μοναδικό τίτλο της καριέρας του που ήταν το πρωτάθλημα του 1930. Την φανέλα με το εθνόσημο την φόρεσε 8 φορές χωρίς πάντως να καταφέρει να πετύχει κάποιο γκολ.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΑΣΙΝΑΣ

Ο Άγγελος Μπασινάς με την φανέλα του Παναθηναϊκού

Σύγχρονος μέσος που κάλυπτε με μεγάλη επιτυχία τον ρόλο του αμυντικού χαφ. Ήταν γρήγορος, με καλή τεχνική και την ικανότητα να βλέπει γήπεδο και να μπορεί έτσι να εκμεταλλευτεί τους συμπαίκτες του χάρή στις πολύ καλές κάθετες μπαλιές που επιχειρούσε. Επίσης ήταν καλός και στα ανασταλτικά του καθήκοντα.

Ξεκίνησε την καριέρα του στον Παναθηναϊκό με τα χρώματα του οποίου πέρασε τα καλύτερα χρόνια της σταδιοδρομίας του. Με την ομάδα της Αθήνας πήρε 2 πρωταθλήματα το 1996 αν και είχε μικρή συμμετοχή και το 2004 όπου πλέον ήταν βασικός. Την ίδια χρονιά πήρε και το Κύπελλο. Το 2006 δοκίμασε την τύχη του στο εξωτερικό και αγωνίστηκε για 2 χρόνια στην ισπανική Μαγιόρκα.

Το 2008 επέστρεψε στην Ελλάδα για λογαριασμό της ΑΕΚ αλλά την επόμενη χρονιά έφυγε και πάλι για έξω όπου έπαιξε στην Αγγλία με την Πότσμουθ και για λίγο στην Γαλλία με την Αρλ Αβινιόν. Πραγματοποίησε πολύ μεγάλη καριέρα και στην εθνική ομάδα με την οποία είχε 100 συμμετοχές και 7 γκολ. Ήταν από τα βασικά στελέχη της ομάδας που το 2004 κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, ενώ αγωνίστηκε και το 2008.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΠΕΜΠΗΣ

Ο θρυλικός Θανάσης Μπέμπης

Ο «Πινόκιο» όπως τον αποκαλούσαν οι φίλαθλοι ήταν ένας από τους πιο χαρισματικούς ποδοσφαιριστές που ανέδειξε η χώρα μας. Η τεχνική του ήταν εκπληκτική και μπορούσε να προσφέρει στιγμές σπάνιας ποδοσφαιρική ομορφιάς στους φιλάθλους. Ένας πραγματικός ζογκλέρ των γηπέδων που ξεσήκωνε τα πλήθη πότε με τις περίτεχνες ντρίπλες του, πότε με τις απίστευτης ακρίβειας πάσες του καθώς και με τα πολύ όμορφα γκολ που σημείωνε.

Ξεκίνησε την καριέρα του στον Ακράτητο Πετραλώνων και μετά πήγε στον Φωστήρα για να ενταχθεί στις αρχές της δεκαετίας του '50 στον Ολυμπιακό. Αμέσως έγινε ο ηγέτης της ομάδας και μαζί της πήρε 6 πρωταθλήματα (1951, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959) και 9 Κύπελλα (1951, 1952, 1953, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1963).

Στο νταμπλ που πήρε η ομάδα το 1954 δεν ήταν παρών αφού εκείνη την χρονιά είχε επιστρέψει στον Ακράτητο Πετραλώνων. Έκλεισε την καριέρα του στον Βύζαντα. Με την εθνική ομάδα είχε 17 συμμετοχές και 1 γκολ.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΟΤΙΝΟΣ

Άψογο στυλ από τον Βασίλη Μποτίνο

Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς στην χώρα μας την δεκαετία του '60. Διέθετε απίστευτη τεχνική και μπορούσε να εκθέσει την οποιαδήποτε άμυνα. Εκπληκτικός στις ντρίπλες περνούσε τους αντιπαλους σαν σταματημένους ενώ το σουτ του ήταν από τα πιο τεχνικά που έχουν δει οι Έλληνες φίλαθλοι.

Όλα αυτά τα προσόντα του χάρισαν μια θέση στους καλύτερους της ιστορίας αλλά του στοίχισαν και την καριέρα του αφού οι αντίπαλοι πολλές φορές τον αντιμετώπιζαν σκληρά με αποτέλεσμα να σταματήσει το ποδόσφαιρο στα 30 του λόγω τραυματισμών. Ξεκίνησε από τον Ολυμπιακό Βόλου και το 1965 τον πήρε ο Ολυμπιακός.

Στον Πειραιά καθιερωθηκε αμέσως και ήταν από τους πρωταγωνιστές της ομάδας του Μπούκοβι. Με τους «ερυθρόλευκους» κέρδισε 2 πρωταθλήματα (1966, 1967) και ισάριθμα Κύπελλα (1968, 1971). Στην συνέχεια αγωνίστηκε στον Παναιγιάλειο και στον Πανιώνιο. Είχε 12 συμμετοχές και 3 γκολ με την εθνική ομάδα.

ΚΩΣΤΑΣ ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗΣ

Ο Κώστας Νεγρεπόντης

Υπήρξε η πρώτη μεγάλη προσωπικότητα στην ιστορία της ΑΕΚ και ο ηγέτης της στα πρώτα χρόνια μετά την ίδρυση της το 1924. Αγωνιζόταν στην επίθεση και ήταν από τους κορυφαίους της εποχής του. Πολύ καλός τεχνίτης αλλά και σκόρερ ήταν η σημαία της ομάδας και αυτός από τον οποίο περίμεναν όλοι να δώσει την λύση που χρειαζόταν.

Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη ξεκίνησε την καριέρα του στην Φενερμπαχτσέ και στην συνέχεια έγινε μέλος του ελληνικού συλλόγου Πέρα Κλουμπ. Επόμενη ομάδα του ήταν η γαλλική Ντουέ κι από κει ήρθε το 1924 στην ΑΕΚ και έγινε ο ηγέτης της. Την οδήγησε μάλιστα και στον πρώτο τίτλο της ιστορίας της που ήταν το Κύπελλο του 1931. Στην εθνική ομάδα είχε 2 συμμετοχές χωρίς να πετύχει γκολ.

ΚΩΣΤΑΣ ΝΕΣΤΟΡΙΔΗΣ

Δυο μύθοι του ποδοσφαίρου ο Κώστας Νεστορίδης με τον Φέρεντς Πούσκας

Μια ακόμα θρυλική μορφή των γηπέδων μας. Ο «Νέστορας» όπως τον αποκαλούσαν οι φίλαθλοι ήταν ένας εξαιρετικός ποδοσφαιριστής ικανός να αφήσει με το στομα ανοιχτό όσους τον παρακολουθούσαν. Η γκάμα των κινήσεων του ήταν ανεξάντλητη και οι φίλαθλοι έβαζαν στοιχήματα μεταξύ τους για το ποια θα είναι η νέα του έμπνευση. Διέθετε τα παντα, απίστευτη τεχνική, θανατηφόρα κλειστή ντρίπλα και άψογο τελείωμα. Υπήρξε ένας από τους κορυφαιους γκολτζήδες όλων των εποχών και ήταν ο πρώτος σκόρερ στα 4 πρώτα χρόνια της Α' Εθνικής (1960, 1961, 1962, 1963).

Ξεκίνησε την καριέρα του στον Πανιώνιο και στα μέσα της δεκαετίας του '50 πήγε στην ΑΕΚ και έγινε ο ηγέτης της. Την οδήγησε στο πρωτάθλημα του 1963 και στο Κύπελλο του 1956. Το 1965 πήγε στην Αυστραλία όπου έπαιξε στην Ελλάς Μελβούρνης για δύο χρόνια και το 1967 γύρισε στην Ελλάδα για να κλείσει την καριέρα του στον Βύζαντα. Στην εθνική ομάδα είχε 17 συμμετοχές και 3 γκολ.

ΝΤΕΜΗΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ

Ο Ντέμης Νικολαΐδης με τον Ανατολάκη σε ντερμπι ΑΕΚ - Ολυμπιακού

Ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους επιθετικούς. Παίκτης που είχε πολύ ανεπτυγμένο το ένστικτο του γκολτζή και μπορούσε να σκοράρει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. ΄'Ηταν πολύ καλός τεχνίτης, γρήγορος και με σπεσιαλιτέ του τις ατομικές ενέργειες που αναστάτωναν τις αντίπαλες άμυνες. Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα τα εκανε στο Εθνικό Αλεξανδρούπολης και το 1993 πήρε μεταγραφή για τον Απόλλωνα.

Στην «ελαφρά ταξιαρχία» έγινε ο ηγέτης της ομάδας και την οδήγησε στην έξοδο στην Ευρώπη το 1995 και στον τελικό του Κυπέλλου το 1996. Οι μεγάλες ομάδες τον καλοβλέπουν και η διοίκηση του Απόλλωνα έχει συμφωνήσει σε όλα με τον Ολυμπιακό. Ο ίδιος όμως δηλώνει ότι αν δεν παει στην ΑΕΚ θα σταματήσει το ποδόσφαιρο και γινεται έτσι ειδωλο για τον κόσμο του «δικεφάλου» πριν ακόμα φορέσει την φανέλα της ομάδας. Στην Νέα Φιλαδέλφεια συνεχίζει να σκοράρει κατά βούληση και μάλιστα το 1999 βγαίνει και πρώτος σκόρερ.


Με την ΑΕΚ κατέκτησε 3 Κύπελλα (1997, 2000, 2002). Έκλεισε την καριέρα του σε ένα από τα μεγαλύτερα πρωταθλήματα στον κόσμο το ισπανικό όπου φόρεσε για ένα χρόνο την φανέλα της Ατλέτικο Μαδρίτης. Με την εθνική ομάδα ειχε 54 συμμετοχές και 17 γκολ και αγωνίστηκε στο θριαμβευτικό για την Ελλάδα Ευρωπαϊκό του 2004.

Δείτε τα προηγούμενα μέρη του αφιερώματος εδώ.