Θα βρει την άκρη η Εθνική…

...στα μπαράζ του Νοεμβρίου και θα πάρει την πρόκριση

Εντάξει, για την απευθείας πρόκριση στο Μουντιάλ δεν μας έκανε την …τιμή η Εθνική μας Ομάδα, αλλά μην αρχίσουμε και «πυρ ομαδόν» εναντίον των διεθνών και του ομοσπονδιακού προπονητή.


Του Παύλου Γερακάρη
 Κι αυτό γιατί τα παιδιά εξάντλησαν όλες τις δυνατότητές τους στο πολύμηνο κυνήγι κατάκτησης του ονείρου στα νεόδμητα στάδια του Ρίο και του Σάο Πάολο. Δεν μας πρόσφεραν θέαμα, δεν είχαν παραγωγικότητα, κάποιες φορές μας έβγαλαν την ψυχή μέχρι να σημειώσουν το …ρημαδιασμένο 1-0!

Να τα δεχτούμε όλα, μαζί και τις περισπούδαστες αναλύσεις αγαπητών συναδέλφων, που άσκησαν -εκ των υστέρων- αυστηρή κριτική στον Φερνάντο Σάντος για λάθος επιλογές και σε κάποιους παίκτες για έλλειψη πάθους, ομαδικού πνεύματος και ταχύτητας. Πολλά θα μπορούσαμε να αραδιάσουμε για την εικόνα του Εθνικού Συγκροτήματος στην πορεία που είχε στον 7ο Προκριματικό Όμιλο. Άλλωστε το παραδέχτηκαν οι ποδοσφαιριστές σε δηλώσεις τους και ο ίδιος ο Πορτογάλος κόουτς.

Κανένας, ωστόσο, δεν μπορεί να αμφισβητήσει την γλώσσα των αριθμών, που λένε πάντα την αλήθεια… Και η Ελλάδα κατόρθωσε με εξαιρετική άμυνα να τερματίσει στην κορυφή, με 25 πέντε βαθμούς, όσους και η Βοσνία, που όμως είχε καλύτερο συντελεστή τερμάτων, αλλά μας είχε πάρει και «λευκή» ισοπαλία στο «Γ. Καραϊσκάκης».

Θυμάμαι τις μεγάλες ευκαιρίες που χάσαμε εκείνο το βράδυ, πέρυσι. στο Νέο Φάληρο και όλοι προσευχόμασταν να μην έχει τελικά κόστος  για την Ελλάδα, που θεωρείτο το ακλόνητο φαβορί του ομίλου...

Να όμως που οι Βόσνιοι αποδείχτηκαν αποτελεσματικότεροι και ποιοτικά καλύτεροι σε όλα σχεδόν τα παιχνίδια τους. Φάνηκε η ανωτερότητά τους και στον αγώνα της Ζελέζνιτσα, όπου μας νίκησαν κατά κράτος(3-1). Οφείλουμε να δεχτούμε ότι δίκαια πήραν το εισιτήριο για το Π.Κ. 2014, αφήνοντάς μας στη 2η θέση που οδηγεί όμως στα μπαράζ. Άρα, δεν χάθηκαν τα πάντα! Οι Έλληνες –και- ως «ισχυροί» στην κλήρωση θα έχουμε μια δεύτερη ευκαιρία για να πετύχουμε το μεγάλο στόχο.

Ανεξάρτητα ποιος θεωρητικά «ασθενέστερος» θα τεθεί απέναντί μας, πιστεύω ότι διεκδικούμε την πρόκριση, τουλάχιστον με τις ίδιες πιθανότητες. Έχουμε …εθιστεί στα δύσκολα, όπως έγινε και με το Μουντιάλ της Ν. Αφρικής, το Νοέμβριο του 2009,οπότε «αρπάξαμε» το εισιτήριο από τους Ουκρανούς στα μπαράζ  με ισοπαλία εντός και με μια εκπληκτική εκτός έδρας νίκη και εμφάνιση! Έχουμε από το 2004 παράδοση ως ομάδα, αν θέλετε και ως χώρα, να καταπλήσσουμε την Υφήλιο με το ελληνικό παράδοξο!

Ακόμα και εν μέσω οικονομικής και κοινωνικής αναστάτωσης, βρίσκουμε τον τρόπο να παραμένουμε «ζωντανοί στη σκηνή» και στο χειροκρότημα… Με την πλάτη στον τοίχο «βρίσκουμε» πάντα άκρη… Κι ας μας λείπει σήμερα το … άστρο του Ότο Ρεχάγκελ.
Θα τα καταφέρουμε και με Σάντος, που πιστεύει στα θαύματα!

Άλλωστε έχουμε κάπτεν ένα Γιώργο Καραγκούνη! Και δεν μας τρομάζουν ούτε Μπενζεμά, ούτε Ριμπερί, ούτε Μάρικα, ούτε Σίγκουρτσον, ούτε καν Ζλάταν Ιμπραίμοβιτς! 

Πώς;