Αστέρια στον ελληνικό ουρανό (30)

Ο Πίτερ Οφορίκουε (δεξιά) σε ντέρμπι αιωνίων

Συνεχίζεται για 30η μέρα το μεγάλο αφιέρωμα της «ΦS» στους σπουδαιότερους του ελληνικού πρωταθλήματος με το 8ο μέρος για τους καλύτερους ξένους.

ΠΙΤΕΡ ΟΦΟΡΙΚΟΥΕ

Ο Γκανέζος ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά στην Ελλάδα και είχε μια πολύ αξιόλογη παρουσία. Επιθετικός που στηριζόταν στην καλή τεχνική του αλλά κυρίως στην ταχύτητα του μπορούσε να δημιουργεί πολλά προβλήματα στις αντίπαλες άμυνες. Αν μάλιστα είχε λίγη περισσότερη πειθαρχία στο παιχνίδι του τότε θα μπορούσε να είχε κάνει πολύ καλύτερα πράγματα στην καριέρα του. Ήρθε στην Ελλάδα πολύ μικρός και ξεκίνησε επαγγελματικά το ποδόσφαιρο στην Καλαμάτα το 1995. Στην ομάδα της Μεσσηνίας είχε μια αξιοπρόσεκτη παρουσία για δύο χρόνια και το 1997 έκανε το βήμα παραπάνω καθώς τον απέκτησε ο Ολυμπιακός.

Στους Πειραιωτες αν και δεν είχε μόνιμη θέση στην ενδεκάδα ωστόσο προσέφερε αρκετά στους τίτλους που πήρε η ομάδα. Κατέκτησε 6 πρωταθλήματα (1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003) και το Κύπελλο το 1999. Το 2004 συμφώνησε με την Λίμπερτι Προφέσιοναλ στην Γκάνα αλλά δεν έπιασε και το 2005 γύρισε στην Ελλάδα όπου έπαιξε για 2 σεζόν με τον ΟΦΗ με αρκετά καλή παρουσία. Ακολούθησαν πολλές ομάδες κυρίως στην Αφρική πριν κρεμάσει τα παπούτσια του το 2012. Στην εθνική ομάδα της Γκάνας είχε 18 συμμετοχές και 2 γκολ.

ΜΙΛΙΝΚΟ ΠΑΝΤΙΤΣ

Ο Μίλινκο Πάντιτς στην δεύτερη θητεία του στον Πανιώνιο

Από τους ποδοσφαιριστές που άφησε πολύ καλές εντυπώσεις από το πέρασμα του στην Ελλάδα και οι φίλαθλοι θα τον θυμούνται. Ο Σέρβος μέσος ήταν ένας οργανωτής του παιχνιδιού με πολύ καλή τεχνική κατάρτιση. Έπαιζε με το κεφάλι ψηλά και με την ικανότητα του να βλέπει γήπεδο μπορούσε να μοιράζει με τρόπο ιδανικό στους συμαπίκτες του. Επίσης ήταν και πολύ καλός σκόρερ αλλά και σπεσιαλίστας στις στημένες φάσεις. Έκανε τα πρώτα ποδοσφαιρικά του βήματα στην Παρτιζάν και μετά από ένα μικρό πέρασμα στην Ολίμπια Λουμπλιάνα ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Πανιωνίου το 1991. Αμέσως έγινε ο ηγέτης της ομάδας στην μεσαία γραμμή καθώς όλη η ανάπτυξη των Νεοσμυρνιωτών περνούσε από τα δικά του πόδια.

Αν και η ομάδα υποβιβάστηκε ο Πάντιτς είχε πολύ καλή παρουσία και δεν τη εγκατέλειψε στην Β' Εθνιική αλλά την βοήθησε να ανέβει αμέσως. Το 1995 οι πολύ καλές του εμφανίσεις έγιναν η αιτία να κάνει ένα πολύ μεγάλο άλμα στην καριέρα του αφού υπέγραψε στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Μετά από μια σπουδαία καριέρα στην Μαδρίτη κι ένα μικρό πέρασμα από την Χάβρη γύρισε στην Ελλάδα το 1999 και έπαιξε άλλα 2 χρόνια στον Πανιώνιο. Φόρεσε 2 φορές την φανέλα της εθνικής Γιουγκοσλαβίας χωρίς να σκοράρει.

ΜΙΛΕΝ ΠΕΤΚΟΦ

Ο Μίλεν Πέτκοφ όταν έπαιζε στην ΑΕΚ

Ο Βούλγαρος μέσος αγωνίστηκε στο ελληνικό πρωτάθλημα στο ξεκίνημα του νέου αιώνα και ειχε μια σημαντική παρουσία. Έπαιζε στο κέντρο του γηπέδου και χάρη στην τεχνική του και το πείσμα του ήταν ένα πολύτιμο εργαλείο που βοηθούσε κυρίως ανασταλτικά την ομάδα του αλλά και στην ανάπτυξη του παιχνιδιού με τις πάσες που έδινε στους συμπαίκτες του. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στην Ντομπρούτζα και στην συνέχεια αγωνίστηκε στην ΤΣΣΚΑ Σόφιας.

 Το 2000 ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό της ΑΕΚ και ήταν από τις βασικές μονάδες στην ομάδα της Νέας Φιλαδέλφειας. Βοήθησε μάλιστα τους «κιτρινόμαυρους» να πάρουν το Κύπελλο το 2002. Στην Νέα Φιλαδέλφεια έμεινε μέχρι το 2005 για να ακολουθήσουν ο Ατρόμητος και ο Ηλυσιακός μέχρι το 2008 όταν και έφυγε από την χώρα μας. Έπαιξε ακόμα στην Τσέρνο Μόρε και έκλεισε την καριέρα του εκεί που την ξεκίνησε. Στην εθνικη ομάδα της Βουλγαρίας είχε 37 συμμετοχές και 1 γκολ και έπαιξε στο Ευρωπαϊκό του 2004. Επίσης ήταν στην αποστολή στο Μουντιάλ του 1998.

ΟΛΕΓΚ ΠΡΟΤΑΣΟΦ

Ο Όλεγκ Προτάσοφ ανάμεσα σε Χριστοδούλου και Μαυρίδη

Πολύ μεγάλο όνομα που κόσμησε το ελληνικό πρωτάθλημα στην δεκαετία του '90. Όταν ήρθε στην Ελλάδα ο Ουκρανός είχε χαρακτηριστεί σαν το δεύτερο καλύτερο σέντερ φορ στην Ευρώπη πίσω μόνο από τον Μάρκο Φαν Μπάστεν. Επιθετικός με πολύ μεγάλη κλάση , γρήγορος, δυνατός και πολύ καλός τεχνίτης μπορούσε να καταστρέψει οποιοδήποτε αμυντικό σύστημα. Επίσης είχε την ικανότητα να μυρίζεται το γκολ, αλλά και να αξιοποιεί τους συμπαίκτες του με τους διαδρόμους που άνοιγε. Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα τα έκανε στην Ντνιέπρ και στην συνέχεια πήγε στην Ντιναμό Κιέβου. Το καλοκαίρι το 1990 φόρεσε την φανέλα του Ολυμπιακού και έγινε το μεγάλο όνομα στην ομάδα του Πειραιά.

Στα τέσσερα χρόνια που φόρεσε τα ερυθρόλευκα αν και πήρε μόνο το Κύπελλο του 1992 αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο χάρη στις πολύ ωραίες ενέργειες του και τα πολλά γκολ. Το 1994 πήγε στην Ιαπωνία και την Γκάμπα Οσάκα αλλά το 1996 ήρθε ξανά στην Ελλάδα όπου είχε ένα αξιοσημείωτο πέρασμα από την Βέροια και την Προοδευτική πριν κλείσει την καριέρα του στον Πανελευσινιακό. Είχε 68 συμμετοχές και 29 γκολ στην εθνική της Σοβιετικής Ένωσης με την οποία έπαιξε στον τελικό του Ευρωπαϊκού το 1988. Ακόμα αγωνίστηκε σε 2 Μουντιάλ (1986, 1990). Επίσης φόρεσε 1 φορά χωρις να σκοράρει την φανέλα της εθνικής Ουκρανίας.

ΑΛΒΑΡΟ ΡΕΚΟΜΠΑ

Ο Αλβάρο Ρεκόμπα σε αγώνα του Πανιωνίου με τον ΠΑΟΚ

Στο ξεκίνημα της καριέρας του χαρακτηρίστηκε σαν ο διάδοχος του μεγάλου Έντσο Φραντσέσκολι. Αν και δεν έφτασε ποτέ σ' αυτό το επίπεδο ο Ουρουγουανός ήταν ένας από τους καλύτερους που έβγαλε ποτέ το ποδόσφαιρο στην χώρα του. Η παρουσία και μόνο ένός τέτοιου παίκτη είναι ξεχωριστή για το πρωτάθλημα μας αλλά ο Ρεκόμπα φρόντισε και έδειξε και αρκετά δείγματα του σπάνιου ταλέντου του.

Παίκτης με φοβερή τεχνική, ντρίπλες, πάσες ακριβείας, πολύ όμορφα σε εκτέλεση γκολ και γενικά ενέργειες που ξεσήκωναν τον κόσμο. Έπαιξε στην Ντανούμπιο και την Νασιονάλ και στην συνέχεια πήγε στην Ίντερ όπου έμεινε για 11 χρόνια κατακτώντας και το UEFA το 1998. Το 2008 θα υπογράψει συμβόλαιο στον Πανιώνιο και θα βγάλει τους Νεοσμυρνιώτες στους δρόμους καθώς αποτελούσε αδιαμφισβήτητα την μεγαλύτερη μεταγραφή στην ιστορία του συλλόγου. Στην Νέα Σμύρνη είχε μια πολύ θετική παρουσία και με τις ενέργειες του τόσο σαν δημιουργός όσο και σαν εκτελεστής βοήθησε πολύ την ομάδα του.

Ένας σοβαρός τραυματισμός έβαλε τέλος στην καριέρα του στην Ελλάδα και μετά από σχεδόν ένα χρόνο αποχή γύρισε στην Ντανούμπιο, πλέον αγωνίζεται στην Νασιονάλ. Έπαιξε 69 φορές με την εθνική Ουρουγουαης και πέτυχε 11 γκολ. Με το εθνόσημο στο στήθος αγωνίστηκε στο Μουντιάλ του 2002.

ΡΙΒΑΛΝΤΟ

Εντυπωσιακή ενέργεια του Ριβάλντο με την φανέλα του Ολυμπιακού

Χωρίς αμφιβολία το μεγαλύτερο όνομα που έπαιξε ποτέ στην Ελλάδα. Καλύτερος παίκτης στον κόσμο για το 1999 κι ένας από τους κορυφαίους όλων των εποχών. Ένας πραγματικός ηγέτης ο οποίος με την απαράμμιλη τεχνική του έπαιρνε την ομάδα στις πλάτες του και την οδηγούσε σε νίκες και τίτλους.

Πρώτη του ομάδα ήταν η Σάντα Κρουζ και στην συνέχεια αγωνίστηκε σε δύο από τις μεγαλύτερες ομάδες στην Βραζιλία την Κορίνθιανς και την Παλμέιρας. το 1996 πήγε στην Ντεπορτίβο Λα Κορούνια και την επόμενη χρονιά εντάχθηκε στο δυναμικό της Μπαρτσελόνα όπου και έκανε πράματα και θάυματα. Ακολούθησε η Μίλαν με την οποία πήρε το Τσάμπιονς Λιγκ το 2003 αν και είχε ελάχιστη συμμετοχή και το 2004 ήρθε σε συμφωνία με τον Ολυμπιακό και το όνειρο χιλίαδων φίλων των Πειραιωτών γίνεται πραγματικότητα.

Στους «ερυθρόλευκους» αναλαμβάνει αμέσως ηγετικό ρόλο και τους οδηγεί σε 3 πρωταθλήματα (2005, 2006, 2007) και 2 Κύπελλα (2005, 2006). Το καλοκαίρι του 2007 όμως δεν τα βρίσκει με την διοίκηση της ομάδας και σκορπά απογοήτευση στον κόσμο της. Δεν έφυγε πάντως από την Ελλάδα αφού συμφώνησε με την ΑΕΚ στην οποία είχε επίσης πολύ καλή παρυσία για μία σεζόν. Τα επόμενα χρόνια έπαιξε στο Ουζμπεκιστάν και στην Ανγκόλα και πλεον αν και έχει φτάσει τα 41 αγωνίζεται στην πατρίδα του με την Σάο Καετάνο. Στην εθνική ομάδα της Βραζιλίας ειχε 74 συμμετοχές και 34 γκολ. Κατέκτησε το Μουντιάλ το 2002 και έπαιξε στον τελικό το 1998.

ΧΟΥΑΝ ΡΑΜΟΝ ΡΟΤΣΑ

Ο Χουάν Ραμόν Ρότσα αποφεύγει τον Βλάχο σε ντέρμπι με την ΑΕΚ

Ένας παίκτης που απασχόλησε ποικιλοτροπως την ποδοσφαιριή κοινή γνώμη στην Ελλάδα την δεκαετία του '80. Μέσος από την Αργεντιμνή με πολύ καλή τεχνική κατάρτιση ήταν ο εγκέφαλος στο παιχνίδι της ομάδας του. Παίκτης με πολύ μεγάλη αντίληψη του χώρου και απόλυτη εμπιστοσύνη στις ικανότητες του. Έπαιξε στην Νιούελς Ολντ Μπόις και την Μπόκα Τζούνιορς και το 1980 τον φέρνει στην Ελλαδα ο Παναθηναϊκός σαν ομογενη με το όνομα Μπουμπλής.

Φυσικά ο Ρότσα δεν είχε καμία σχέση με την Ελλάδα και αυτό αποκαλύφθηκε το 1982 έπειτα και από παρέμβαση του Ολυμπιακού, γεγονός που έριξε κι άλλο λάδι στην φωτιά στις ήδη τετεμένες σχέσεις των δύο αιωνίων. Αφού έχασε την υπόθεση στα δικαστήρια ο Παναθηναϊκός αναγκάστηκε να τον χρησιμοποιήσει σαν ξένο. Η αξία του όμως ήταν πάρα πολύ μεγάλη και έμεινε στην ομάδα μέχρι το 1989 έχοντας πάντα ηγετικό ρόλο.

Βοήθησε τους «πράσινους» να πάρουν 2 πρωταθλήματα (1984, 1986) και 5 Κύπελλα (1982, 1984, 1986, 1988, 1989) και φυσικά ήταν βασικός και αναντικατάστατος στην ομάδα του 1985 που έφτασε στα ημιτελικά του Πρωταθλητριών. Στην εθνική ομάδα της Αργενινής έιχε 3 συμμετοχές χωρίς να σκοράρει.

ΤΟΝΙ ΣΑΒΕΒΣΚΙ

Ο Τόνι Σαβέβσκι σε μια προσπάθεια του με την ΑΕΚ

Ένας ακόμα παίκτης που στέριωσε στην Ελλάδα και συνέδεσε το όνομα του με το ποδόσφαιρο στην χώρα μας. Ο Σκοπιανός μέσος ήταν ένας ποδοσφαιριστής με πολύ καλή τεχνική και απίστευτα αποθέματα αντοχής. Έτρεχε αστάματητα σε όλο το γήπεδο και έκανε στην κυριολεξία τα πάντα. Δημιουργόύσε παιχνίδι για τους συμπαίκτες του, σκόραρε ο ίδιος, έκοβε... έραβε, τα πάντα. Άρχισε το ποδόσφαιρο στην Βαρντάρ Σκοπίων και τον Δεκέμβρη του 1988 τον απέκτησε η ΑΕΚ.

Η μεταγραφή του έδωσε μεγάλη ώθηση στην ομάδα που στο τέλος της περιόδου πήρε το πρωτάθλημα. Γενικά στην Νέα Φιλαδέλφεια όπου έμεινε μέχρι το τέλος της καριέρας του ήταν πάντα μια ηγετική φυσιογνωμία και οδήγησε την ομάδα του στην κατάκτηση πολλών τίτλων. Πήρε 4 πρωταθλήματα (1989, 1992, 1993, 1994) και 3 Κύπελλα (1996, 1997, 2000). Αγωνίστηκε 2 φορές με την εθνική της Γιουγκοσλαβίας και 9 μ' αυτή της ΠΓΔΜ. Με καμία πάντως δεν κατάφερε να σκοράρει.

ΡΕΦΙΚ ΣΑΜΠΑΝΑΤΖΟΒΙΤΣ

Ο Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς με την φανέλα της ΑΕΚ

Ο Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς κατέχει μια πρωτιά καθώς είναι ο πρώτος που έπαιξε στην χώρα μας έχοντας κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθήτριων, κάτι που έγινε το 1991 με τον Ερυθρό Αστέρα. Ο Βόσνιος στην καταγωγή αμυντικός μέσος ήταν ένας παίκτης με πολύ καλά στοιχεία στο παιχνίδι του. Γρήγορος, δυνατός αλλά και με καλή τεχνική ανταποκρινόταν με την ίδια επιτυχία τόσο στα ανασταλτικά όσο και στα δημιουργικά του καθηκοντα.

Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στην Ζελέζνιτσαρ και στην συνέχει πήγε στο Ερυθρό Αστέρα από όπου τον πήρε η ΑΕΚ το 1991. Στην ομάδα της Νέας Φιλαδέλφειας καθιερώθηκε αμέσως και έγινε ένα από πιο πολύτιμα γρανάζια της, Την βοήθησε να κατακτήσει 3 πρωταθλήματα (1992, 1993, 1994) και το Κύπελλο το 1996. Την ίδια χρονιά ακολούθησε τον Μπάγεβιτς στον Ολυμπιακό όπου αν και δεν είχε την ίδια απόδοση όπως με την ΑΕΚ κατέκτησε άλλα 2 πρωταθλήματα (1997, 1998) αν και στο δεύετερο έφυγε στην μέση της χρονιάς. Έκλεισε την καριέρα του στις ΗΠΑ με την Κάνσας Σίτι Γουίζαρντς. Είχε 8 συμμετοχές χωρίς γκολ στην εθνική της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας και έπαιξε μαζί της στο Μουντιάλ του 1990.

ΧΟΚΑΝ ΣΑΝΤΜΠΕΡΓΚ

Ο Χόκαν Σάντμπεργκ με αντίπαλο τον Κυράστα

Ο Σουηδός επιθετικός ήταν από τους καλύτερους ξένους που έπαιξαν στην Ελλάδα στην δεκαετία του '80 αλλά και από τους πιο επιρρεπείς στους τραυματισμούς. Παίκτης με πολύ καλά σωματιικά προσόντα, ταχύτητα, δυναμη και την ικανότητα να διαβάζει τις φάσεις και να βάζει πολλά και κρίσιμα γκολ για την ομαδα του. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στην Έρεμπρο και στην συνέχεια πήγε στην Γκέτεμποργκ με την οποία πήρε το Κύπελλο UEFA το 1982.

Στην Ελλάδα τον έφερε η ΑΕΚ το 1984 και αμέσως καθιερώθηκε στην επιθετική γραμμή των «κιτρινόμαυρων» και δημιουργησε ένα πολύ καλό δίδυμο με τον Θωμά Μάυρο. Στην Νέα Φιλαδέλφεια έμεινε 3 χρόνια όπου αν και δεν κατέκτησε κάποιο τίτλο είχε σημαντική προσφορά παρά τους συχνούς τραυματισμούς που έβαζαν εμπόδια στην καριέρα του. Το 1987 συμφώνησε με τον Ολυμπιακό αλλά η παρουσία του στους Πειραιώτες ήταν εντελώς τυπική και πριν ολοκληρωθεί η σεζόν γύρισε στην πατρίδα του όπου αγωνίστηκε στην Σάντσβαλ. Στην εθνική ομάδα της Σουηδίας είχε 7 συμμετοχές και 1 γκολ.  

Δείτε τα προηγούμενα μέρη του αφιερώματος εδώ.