Αστέρια στον ελληνικό ουρανό (24)

Ο Μίλτον Βιέρα ήταν απο τα αστέρια του Ολυμπιακού την δεκαετία του '70

Συνεχίζουμε το αφιέρωμα στους κορυφαίους που αγωνίστηκαν στο ελληνικό πρωτάθλημα με το δεύτερο μέρος για τους 100 καλύτερους ξένους.

ΜΙΛΤΟΝ ΒΙΕΡΑ

Ουρουγουανός μεσοεπιθετικός ο οποίος έκανε πολύ σπουδαία καριέρα στο πρωτάθλημα της χώρας μας στην δεκαετία του '70. Διέθετε πολύ καλή τεχνική κατάρτιση και ταχύτητα στο παιχνίδι του και ήταν αυτός που δημιουργούσε τις φάσεις για τους συμπαίκτες του. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έπαιρνε και ο ίδιος την πρωτοβουλία να τελειώνει τις φάσεις. Επίσης ήταν καλός και στα ανασταλτικά του καθήκοντα. Αγωνίστηκε και στις 2 μεγάλες ομάδες της Ουρουγουάης την Νασιονάλ και την Πενιαρόλ με ένα ενδιάμεσο πέρασμα από την Μπόκα Τζούνιορς. Στην Ελλάδα τον έφερε το 1972 ο Νίκος Γουλανδρής για λογαριασμό του Ολυμπιακού. Στους «ερυθρόλευκους» καθιερώθηκε αμέσως και τους βοήθησε να πάρουν 3 πρωταθλήματα (1973, 1974, 1975) και 2 Κύπελλα (1973, 1975). Το 1977 πήρε μεταγραφή για την ΑΕΚ όπου συνέχισε να σηκώνει κούπες. Πήρε 2 πρωταθλήματα (1978, 1979) και το Κύπελλο το 1978. Στην εθνική Ουρουγουάης είχε 4 συμμετοχές και 1 γκολ και έπαιξε στο Μουντιάλ του 1966.

ΓΚΟΡΑΝ ΒΛΑΟΒΙΤΣ

Ο Γκόραν Βλάοβιτς με αντίπαλο τον Ράιαν Γκιγκς

Σπουδαίος Κροάτης επιθετικός ο οποίος είχε ένα πολύ πετυχημένο πέρασμα από την Ελλάδα στο ξεκίνημα του 21ου αιώνα. Ο Βλάοβιτς ήταν ένας παίκτης με καλή τεχνική κατάρτιση, ταχύτητα και την ικανότητα να μυρίζεται το γκολ. Αυτά τα στοιχεία τον έκαναν πολύ επικίνδυνο για τις αντίπλες εστίες. Στο ξεκίνημα της καριέρας του έπαιξε στην Όσιγιεκ για να ακολουθήσουν η Ντιναμό Ζάγκρεμπ, η Πάντοβα και η Βαλένθια. Από τις «νυχτερίδες» το 2000 ήρθε στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό στους «πράσινους» έμεινε 4 χρόνια και ήταν μια πολύ αξιόπιστη λύση στην επίθεση πετυχαίνοντας αρκετά γκολ. Κατέκτησε μάλιστα και το νταμπλ το 2004. Με την εθνική ομάδα της Κροατίας αγωνίστηκε 52 φορές πετυχαίνοντας 15 γκολ. Έπαιξε μαζί της στο Μουντιάλ του 1998 όπου πήρε την τρίτη θέση και στο Ευρωπαϊκό του 1996. Επίσης ήταν στην αποστολή για το Παγκόσμιο του 2002.

ΡΑΪΚΟ ΓΙΑΝΓΙΑΝΙΝ

Ο Ράικο Γιάνγιανιν με την φανέλα της ΑΕΚ

Μέσος από την ενωμένη Γιουγκοσλαβία με πολύ φινέτσα στο παιχνίδι του ήταν ο κουμανταδρόρος της ομάδας και αυτός από τον οποίο περίμεναν οι συμπαίκτες του το κάτι παραπάνω στον χώρο του κέντρου έτσι ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις. Ο Κροάτης όμως ήταν και καλός εκτελεστής αφού συχνά ολοκλήρωνε μόνος του τις φάσεις. Ξεκίνησε την καριέρα του στην Ντιναμό Ζάγκρεμπ και στην συνέχεια πήγε στον Ερυθρό Αστέρα. Τον Ιανουάριο του 1985 ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του ΟΦΗ και αμέσως έγινε ο ηγέτης στην μεσαία γραμμή για την ομάδα του Ηρακλείου. Οι πολύ καλές του εμφανίσεις στην Κρήτη προκάλεσαν το ενδιαφέρον των μεγάλων ελληνικών ομάδων και το 1986 υπέγραψε στην ΑΕΚ. Στην Νέα Φιλαδέλφεια έμεινε μέχρι το 1988 και ήταν από τους καλύτερους της ομάδας αλλά δεν κατάφερε να την οδηγήσει σε κάποιο τίτλο. Είχε 2 συμμετοχές χωρίς να πετύχει γκολ με την εθνική ομάδα της Γιουγκοσλαβίας

ΙΒΑΝ ΓΙΟΒΑΝΟΒΙΤΣ

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς (αριστερά) με τον Φραντζέσκο

Ένας από τους καλύτερους ξένους που πέρασαν από την Ελλάδα με πολύ μεγάλη αξία αλλά και μεγάλη διάρκεια. Ο Σέρβος αγωνιζόταν στην μεσαία γραμμή και ήταν αυτός από τον οποίο περνούσαν οι επιθέσεις της ομάδας του. Καλός τεχνίτης με την ικανότητα να βλέπει γήπεδο και να εκμεταλλεύεται στο έπακρο τους συμπαίκτες του, αλλά και ο ίδιος κάποιες φορές αναλάμβανε να σκοράρει καθώς είχε και πολύ καλό σουτ. Οι πρώτες ομάδες της καριέρας του ήταν η Λόζνιτσα και η Ραντ πριν έρθει στην Ελλάδα και τον Ηρακλή το 1989. Τα μεγάλα αστέρια της δεκαετίας του '80 (Χατζηπαναγής, Κωφίδης, Παπαϊωάννου) είχαν αποχωρήσει και ο «γηραιός» βρήκε στο πρόσωπο του Σέρβου τον νέο του ηγέτη. Αγωνίστηκε φορώντας τα κυανόλευκα μέχρι το 1999 με πολύ σταθερή απόδοση και δίκαια συμπεριλαμβάνεται στους κορυφαίους ξένους του πρωταθλήματος μας.

ΑΝΤΡΕΪ ΓΙΟΥΣΚΟΒΙΑΚ

Ο Αντρέι Γιουσκόβιακ πανηγυρίζει ένα γκολ του με τον Ολυμπιακό

Μπορεί η παρουσία του στο ελληνικό πρωτάθλημα να ήταν μικρή χρονικά και να μην μπόρεσε να κατακτήσει κάποιο τίτλο, το πέρασμα του Πολωνού επιθετικού από τα μέρη μας όμως δεν πέρασε απαρατήρητο. Ποδοσφαιριστής με πολύ καλά σωματικά προσόντα και μεγάλη δύναμη ήταν φόβος και τρόμος για τις αντίπαλες άμυνες. Μπορούσε να σκοράρει το ίδιο άνετα τόσο με το πόδι όσο και με το κεφάλι ενώ δεν υστερούσε και στον τομέα της τεχνικής. Έπαιξε στην Λεχ Πόζναν πριν πάει στην Πορτογαλία και την Σπόρτινγκ. Από τα «λιοντάρια» της Λισαβόνας τον πήρε το 1995 ο Ολυμπιακός υπό μορφή δανεισμού. Στους «ερυθρόλευκους» έμεινε μόνο για ένα χρόνο αλλά είχε πολύ θετική παρουσία με αρκετά γκολ στο πρωτάθλημα. Ωστόσο δεν μπόρεσε να οδηγήσει την ομάδα του σε κάποιο τίτλο. Την επόμενη χρονιά έφυγε για την Γερμανία όπου φόρεσε την φανέλα της Γκλάντμπαχ και της Βόλφσμπουργκ. Είχε 39 συμμετοχές και 13 γκολ στην εθνική Πολωνίας.

ΛΟΥΤΣΙΑΝΟ ΓΚΑΛΕΤΙ

Ο Λουτσιάνο Γκαλέτι εκτελεί πέναλτι

Ο Αργεντινός μεσοεπιθετικός είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες του ελληνικού πρωταθλήματος τα τελευταία χρόνια. Ποδοσφαιριστής με άψογη τεχνική κατάρτιση, φαντασία στο παιχνίδι του και μεγάλη ταχύτητα, αναστάτωνε τις αντίπαλες άμυνες από τα δεξιά. Πολύ καλός τόσο σαν δημιουργός όσο και σαν εκτελεστής ο Γκαλέτι είναι ένας πλήρης παίκτης. Ξεκίνησε στην Εστουνιάντες ενώ είχε ένα μικρό περασμα και από την Ιταλία με την Πάρμα και την Νάπολι. Εκεί όμως που βρήκε τον εαυτό του ήταν στην Ισπανία όπου έπαιξε σε Σαραγόσα και Ατλέτικο. Το 2007 ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού και αμέσως έγινε ένα από τα αστέρια των «ερυθρόλευκων». Με την ομάδα του Πειραιά πήρε 2 νταμπλ (2008, 2009), μάλιστα το 2009 ηταν και πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος μαζί με τον Μπλάνκο. Το 2010 όμως διαγνώστηκε ότι έχει πρόβλημα στα νεφρά και αναγκάστηκε να σταματήσει την μπάλα. Μετά από 3 χρόνια θεραπείας η κατάσταση της υγείας του βελτιώθηκε και από φέτος επιστρέφει στην ενεργό δράση με την φανέλα του ΟΦΗ. Στην εθνική ομάδα της Αργεντινής έχει 13 συμμετοχές και 1 γκολ.

ΚΑΡΛΟΣ ΓΚΑΜΑΡΑ

Ο Κάρλος Γκαμάρα από το πέρασμα του στην ΑΕΚ

Ένας από τους κορυφαίους κεντρικούς αμυντικούς παγκοσμίως τα τελευταία χρόνια είχε κι αυτός ένα μικρό αλλά σημαντικό πέρασμα από την Ελλάδα. Στόπερ που ξέρει μπάλα ο Παραγουανός έχει την ικανότητα τα προβλέπει την κίνηση του αντιπάλου του και να βρίσκεται ένα βήμα πιο μπροστά. Αυτό το προσόν τον κάνει πολύ αποτελεσματικό στα ατομικά μαρκαρίσματα. Πριν έρθει στην Ελλάδα αγωνίστηκε σε πολλές ομάδες της Νοτίου Αμερικής όπως Σέρο Πορτένιο, Ιντεπετιέντε, Κορίνθιανς, Ιντερνασιονάλ και Φλαμένγκο. Επίσης είχε και μικρά περάσματα από την Ευρώπη στην Μπενφικα και την Ατλέτικο. Το 2001 η ΑΕΚ τον πήρε δανεικό από την Φλαμένγκο και εξελίχτηκε σε αμυντικό ηγέτη των «κιτρινόμαυρων» οι οποίοι πήραν το Κύπελλο το 2002 ενώ διεκδίκησαν το πρωτάθλημα μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Τα επόμενα χρόνια έπαιξε στην Ίντερ πριν γυρίσει στην Νότια Αμερική όπου αγωνίστηκε στην Παλμέιρας και την Ολίμπια. Είχε 110 συμμετοχές και 12 γκολ στην εθνική Παραγουάης και έπαιξε σε 3 Μουντιάλ (1998, 2002, 2006).

ΠΑΜΠΛΟ ΓΚΑΡΣΙΑ

Σε ηγέτη του ΠΑΟΚ έχει εξελιχτεί ο Πάμπλο Γκαρσία

Από τους πιο αγαπημένους παίκτες στον κόσμο του ΠΑΟΚ ο Ουρουγουανός μεσοαμυντικός ξεχωρίσει μέσα στον αγωνιστικό χώρο για το πάθος που έχει στο παιχνίδι του, την μαχητικότητα και φυσικά το πνέυμα του νικητή. Όλα αυτά τα στοιχεία τον έκαναν πολύ δημοφιλή ανάμεσα στους οπαδούς οι οποίοι βλέπουν έναν παίκτη να τα δίνει όλα για την ομάδα του και να μην υποχωρεί ποτέ. Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα τα έκανε στην Γουόντερερς πριν περάσει τον Ατλαντικό το 1997 στα 20 του χρόνια. Η παρουσία του στην Γηραιά Ήπειρο δεν ήταν και η καλύτερη και δεν μπόρεσε να στεριώσει σε καμία ομάδα εκτός από την Οσασούνα. Το 2008 όμως όλα αυτά άλλαξαν καθώς ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του ΠΑΟΚ και αμέσως ταίριαξε στο στυλ της ομάδας. Πολύ γρήγορα έγινε ο ηγέτης του «δικεφάλου του βορρά» στον οποίο συνεχίζει να αγωνίζεται με εξαίρεση το δεύτερο μισό του περσινού πρωταθλήματος λόγω της κόντρας του με τον Γιώργο Δώνη. Μια κόντρα στην οποία ο κόσμος πήρε το μέρος του Ουρουγουανού. Στην εθνική ομάδα της Ουρουγουάης είχε 66 συμμετοχές και 2 γκολ και έπαιξε στο Μουντιάλ του 2002.

ΡΟΝΑΛΝΤ ΓΚΟΜΕΖ

Ο Ρόναλντ Γκόμεζ όταν έπαιζε στον ΟΦΗ

Πολύ αποτελεσματικός επιθετικός από αυτούς που είναι γεννημένοι για να σκοράρουν. Ο Κοσταρικανός διέθετε όλα τα προσόντα ενός γνήσιου γκολτζή. Πολύ καλά σωματικά προσόντα, ταχύτρητα, δύναμη, δυνατό και ευθύβολο σουτ και ισχυρή κεφαλιά. Πάνω απ' όλα όμως ήταν πάντα στο σημειο που έπρεπε για να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Πριν έρθει στην Ελλάδα έπαιξε σε αρκετές ομάδες της πατρίδας του χωρίς όμως να καθιερωθεί. Έτσι το 1999 τον αποκτά ο ΟΦΗ και στο πρόσωπο του οι Κρητικοί βρίσκουν το νέο αστέρι της ομάδας τους. Στο Ηράκλειο έμεινε για 3 χρόνια και σ' αυτό το χρονικό διάστημα δεν σταμάτησε να... πληγώνει τις αντίπαλες άμυνες. Μετά το πολύ καλό του πέρασμα από τα μέρη μας έγινε και παλι ένας γυρολόγος πολυτελείας. Είχε 91 συμμετοχές και 24 γκολ στην εθνική ομάδα της Κόστα Ρίκα και έπαιξε μαζί της σε 2 Παγκόσμια Κύπελλα (2002, 2006).

ΕΖΕΚΙΕΛ ΓΚΟΝΖΑΛΕΣ

Ο Εζεκίελ Γκονζάλες

Ο «Έκι» ήταν ένας ποδοσφαιριστής που έγραψε κι αυτός την δική του ιστορία στο πρωτάθλημα μας. Ο Αργεντικός μέσος είχε τον ρόλο του οργανωτή και ήταν αυτός που με τις πάσες του, τις ντρίπλες του και γενικά τις επινοήσεις του έδινε το κάτι παραπάνω στην ομάδα του. Επίσης ένα άλλο πολύ καλό στοιχείο του ήταν το πάθος και η μαχητικότητα που έδειχνε στα παιχνίδια. Ξεκίνησε το ποδοσφαιρο στην Ροζάριο Σεντράλ ενώ πέρασε ακόμα από την Μπόκα Τζούνιορς με την οποία πήρε το Κόπα Λιμπερταδόρες το 2003, αλλά και από την Φιορεντίνα. Τον Γενάρη του 2004 τον έφερε στην Ελλάδα ο Παναθηναϊκός και βοήθησε κι αυτός στην κατάκτηση του νταμπλ την ίδια χρονιά. Στους «πράσινους» δεν άργησε να καθιερωθεί και συνέχισε να προσφέρει μέχρι το 2008 όταν και επέστρεψε στην Ροζάριο Σεντράλ.


Δείτε τα προηγούμενα μέρη του αφιερώματος εδώ.