Αστέρια στον ελληνικό ουρανό (16)

Ο Τάκης Νικολούδης πανηγυρίζει ένα γκολ με την φανέλα της ΑΕΚ

Συνεχίζεται το αφιέρωμα της «ΦS» στους καλύτερους που αγωνίστηκαν ποτέ στο ελληνικό πρωτάθλημα από το 1927 μέχρι σήμερα.

ΤΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΟΥΔΗΣ

Ένας πολύ καλός μέσος που έκανε μεγάλη καριέρα στις δεκαετίες του '70 και του '80. Ήταν το μυαλό της ομάδας του στο χώρο του κέντρου, αυτός που κανόνιζε τον ρυθμό της ανάλογα με την εξέλιξη του παιχνιδιού. Είχε πολύ καλή τεχνική και αντίληψη του χώρου. Επίσης ήταν πολύ επικίνδυνος όταν έπαιζε τον ρόλο του κρυφού κυνηγού. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από τον Ηρακλή και ήταν από τα αστέρια της ομάδας όταν πήρε το Κύπελλο το 1976. Την ίδια χρονιά ο Μπάρλος τον πήρε στην ΑΕΚ και έβαλε κι αυτός την σφραγίδα του στις μεγάλες επιτυχίες της ομάδας εκείνη την εποχή.

Πήρε 2 πρωταθλήματα (1978, 1979) και το Κύπελλο το 1978, ενώ και στην Ευρώπη έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του UEFA το 1977. Το 1979 πήγε στον Ολυμπιακό όπου κατέκτησε άλλα 3 πρωταθλήματα (1980, 1981, 1982) κι 1 Κύπελλο το 1981 για να επιστρέψει στην ΑΕΚ και να πάρει και το Κύπελλο του 1983. Στην εθνική ομάδα είχε 22 συμμετοχές και 4 γκολ και αγωνίστηκε στο Ευρωπαϊκό του 1980.

ΝΙΚΟΣ ΝΙΟΠΛΙΑΣ

Ο Νίκος Νιόπλιας σε αγώνα του ΟΦΗ με την Σλάβια Πράγας

Ένας ποδοσφαιριστής που έγραψε την δική του ιστορία στο πρωτάθλημα της Α' Εθνικής όπου είναι και δεύτερος σε συμμετοχές όλων των εποχών με 509. Μέσος με πολύ καλή τεχνική κατάρτιση και πολύ ανεπτυγμένο το ομαδικό πνεύμα έκανε πάντα το καλύτερο που μπορούσε για τους συμπαίκτες του.

Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στον ΟΦΗ και ήταν από τους κορυφαίους της ομάδας την δεκαετία του '80. Κατέκτησε μάλιστα και το Κύπελλο το 1987 ενώ έπαιξε και στον τελικό το 1990. Το 1993 πήγε στον Παναθηναϊκό όπου καθιερώθηκε στην βασική ενδεκάδα και πήρε 2 πρωταθλήματα (1995, 1996) και άλλα τόσα Κύπελλα (1994, 1995). Επίσης ήταν από τα βασικά στελέχη της ομάδας στην πορεία της μέχρι τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ το 1996. Την ίδια χρονιά επέστρεψε στον ΟΦΗ όπου αγωνίστηκε για άλλα 6 χρόνια και με 416 παιχνίδια είναι ο πρώτος σε συμμετοχές στην ιστορία της ομάδας.

Ολοκλήρωσε την μεγάλη του καριέρα το 2004 παίζοντας για την Χαλκηδόνα. Είχε 44 συμμετοχές και 1 γκολ με την εθνική ομάδα με την οποία αγωνίστηκε στο Μουντιάλ του 1994.

ΝΙΚΟΣ ΝΤΑΜΠΙΖΑΣ

Ο Νίκος Νταμπίζας με την φανέλα του Ολυμπιακού

Ο Νίκος Νταμπίζας ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς κεντρικούς αμυντικούς που ανέδειξε η χώρα μας τα 20 τελευταία χρόνια. Ποδοσφαιριστής που στηριζόταν κυρίως στα σωματικά του προσόντα, όπως η δύναμη, η αντοχή και η αλτικότητα και μπορούσε να καθηλώσει τον αντίπαλο αμυντικό. Επίσης ήταν πολύ καλός και στο ψηλό παιχνίδι τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά καθώς πέτυχε αρκετα γκολ με κεφαλιά. Έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στους Πόντιους Βέροιας απ' όπου τον πήρε ο Ολυμπιακός το 1994.

Με την ομάδα του Πειραιά κέρδισε το πρωτάθλημα του 1997 και με τις εμφανίσεις του ανέβασε τις μετοχές του ώστε τον Γενάρη του 1998 να πάει στην Νιούκασλ. Με τους «ανθρακωρύχους» είχε πολύ καλή παρουσία  και μάλιστα έγινε ο πρώτος Ελληνας που έπαιξε στον τελικό του αρχαιότερου ποδοσφαιρρικού θεσμού, του Κυπέλλου Αγγλίας και μάλιστα 2 φορές το 1998 και το 1999. Το 2004 πήγε στην Λέστερ για να επιστρέψει ένα χρόνο αργότερα στην Ελλάδα και την Λάρισα.

Με τους «βυσινί» πήρε το Κύπελλο το 2007. Στην εθνική είχε 70 συμμετοχές χωρίς να σκοράρει και ήταν στην αποστολή στον θρίαμβο του 2004, αλλά δεν αγωνίστηκε, ωστόσο ήταν γούρι του Ρεχάγκελ, ο οποίος τον σήκωνε πάντα για ζέσταμα.

ΜΠΑΜΠΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ

Ένα κλασσικό λίμπερο που ήξερε τα μυστικά της θέσης όσο λίγοι στις δεκαετίες του '70 και του '80. Ποδοσφαιριστής που έκανε τα πάντα να φαίνονται πιο απλά χάρη στην πολύ μεγάλη του ικανοτητα να προβλέπει τις φάσεις και να είναι στο κατάλληλο σημείο την στιγμή που πρέπει. Γέμιζε με σιγουριά τους συμπαίκτες του, ενώ χάρη και στην καλή τεχνική του μπορούσε να κατευθύνει από πίσω όλο το παιχνίδι της ομάδας.

Ξεκίνησε στον Ηρακλή και εξελίχτηκε σε σημαία του συλλόγου στον οποίο έμεινε για 12 χρόνια. Ήταν μέλος της ομάδας που πήρε το Κύπελλο του 1976 που είναι ο μοναδικός εθνικός τίτλος του «γηραιού». Το 1987 μετακόμισε στον Πιερικό όπου και τερμάτισε την καριέρα του. Υπήρξε βασικός και στην εθνική ομάδα με την οποία είχε 27 συμμετοχές χωρίς να πετύχει κάποιο γκολ, ενώ αγωνίστηκε και στο Ευρωπαϊκό του 1980.

ΚΩΣΤΑΣ ΟΡΦΑΝΟΣ

Ο Κώστας Ορφανός

Επιθετικός που αναστάτωνε τις αντίπαλες άμυνες στην δεκαετία του '70  και σ' αυτήν του '80. Πολύ γρήγορος και ικανός να ντριπλάρει πάνω στην κίνηση προκαλούσε πολλά προβλήματα στις αντίπαλες άμυνες με τις επελάσεις του. Επίσης και σαν παίκτης περιοχής ήταν πολύ επικίνδυνος καθώς διέθετε πολύ δυνατό σουτ αλλά και καλή κεφαλιά.

Ξεκίνησε την καριέρα του στον ΠΑΟΚ με τον οποίο πήρε το πρωτάθλημα το 1976 κι έπαιξε στον τελικό του Κυπέλλου το 1977 και το 1978. Το 1980 πήγε στον Ολυμπιακό όπου συνέχισε να αγωνίζεται με την ίδια επιτυχία και βοήθησε την νέα του ομάδα να πάρει 3 πρωταθλήματα (1981, 1982, 1983) καθώς και το Κύπελλο του 1981 και μάλιστα κόντρα στην παλιά του ομάδα. Το 1985 επέστρεψε για λίγο στον ΠΑΟΚ για να κλείσει την καριέρα του στον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Την φανέλα της εθνκής την φόρεσε 8 φορές χωρίς πάντως να σκοράρει.

ΘΟΔΩΡΟΣ ΠΑΛΛΑΣ

Ο Θόδωρος Πάλλας δεύτερος κάτω με τον σπουδαίο Άρη του 1979

Αριστερό μπακ που διέπρεψε την δεκαετία του '70 και θεωρείτε σαν ένας από τους κορυφαίους στην θέση του στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Εξαιρετικός στα ανασταλτικά του καθήκοντα με έφεση στα τάκλιν ήταν απροσπέλαστος από την πλευρά του. Είχε όμως και την τεχνική κατάρτιση που του επέτρεπε να παίρνει και επιθετικές πρωτοβουλίες με τις πολύ καλές σέντρες που επιχειρούσε.

Συνέδεσε το όνομα του με την ομάδα του Άρη της οποίας ήταν βασικό στέλεχος το 1970 όταν και πήρε το μοναδικό Κύπελλο στην ιστορία της. Το 1980 που βρισκόταν στην δύση της καριέρας του πήγε στον Ολυμπιακό όπου αγωνίστηκε για 2 χρόνια ακόμα. Στα χρόνια αυτά πρόλαβε να πάρει 3 τίτλους, 2 πρωταθλήματα (1981, 1982) και το Κύπελλο το 1981. Με την εθνική ομάδα είχε 31 συμμετοχές χωρίς να πετύχει κάποιο γκολ.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΝΑΚΗΣ

Ο Βαγγέλης Πανάκης εν δράσει

Ο «μπουλντόζας» του ελληνικού ποδοσφαίρου, πήρε αυτό το όνομα χάρη στην δύναμη και την ορμή που χαρακτήριζαν τις κινήσεις του. Δεν ήταν μόνο τα σωματικά προσόντα που τον έκαναν σπουδαίο καθώς είχε και πολύ καλή τεχνική στον χειρισμό της μπάλας. Έτσι όταν ξεκινούσε τις επιθέσεις του ήταν πολύ δύσκολο να ανακοπεί. Επίσης ήταν και δεινός σκόρερ χάρη στα σουτ κεραυνούς που επιχειρούσε. Ο Πανάκης σε όλη την διάρκεια της καριέρας του αγωνίστηκε  μόνο σε μια ομάδα και αυτή ήταν ο Παναθηναϊκός του οποίου ήταν ο επιθετικός ηγέτης στην δεκαετία του '50 και στο ξεκίνημα  αυτής του '60.

Με τους «πράσινους» πήρε 6 πρωταθλήματα (1953, 1960, 1961, 1962, 1964, 1965) και το Κύπελλο το 1955. Στην εθνική ομάδα είχε 14 συμμετοχές και πέτυχε 5 γκολ.

ΑΒΡΑΑΜ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Ηγέτης στην άμυνα του Ολυμπιακού ο Αβραάμ Παπαδόπουλος

Εν ενεργεία κεντρικός αμυντικός από τους κορυφαίους στην χώρα μας την τελευταία δεκαετία. Παίκτης με πολύ καλή αντίληψη του χώρου κυριαρχεί στην άμυνα και αποτελεί εγγύηση για την ομάδα του. Πολύ ικανός στα μαρκαρίσματα αλλά και ανίκητος στο ψηλό παιχνίδι. Επίσης έχει την τάση να βγαίνει μπροστά στις στημένες φάσεις και να σκοράρει αρκετά συχνά.

Ξεκίνησε την καριέρα του στον Άρη και πολύ γρήγορα καθιερώθηκε στην βασική ενδεκάδα των «κιτρίνων». Με την ομάδα της Θεσσαλονίκης έπαιξε σε 2 τελικούς Κυπέλλου το 2005 και το 2008. Λίγο μετά τον δεύτερο χαμένο τελικό πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό όπου άρχισε την συλλογή των τίτλων. Πήρε 4 πρωταθλήματα (2009, 2011, 2012, 2013) και 3 Κύπελλα (2009, 2012, 2013). Έχει 35 συμμετοχές στην εθνική ομάδα χωρίς πάντως να πετύχει κάποιο γκολ. Αγωνίστηκε στο Μουντιάλ του 2010 ενώ στο Ευρωπαϊκό του 2012 αν και ήταν από τους βασικούς τραυματίστηκε πολύ σοβαρά στον πρώτο αγώνα και αποχώρησε.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

Ο Ανδρέας Παπαεμμανουήλ επιχειρεί ένα από τα περίφημα σουτ του

Ο περίφημος «κούνελος» υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους επιθετικούς που πέρασαν από τα ελληνικά γήπεδα. Εξαιρετικός τεχνίτης μπορούσε να ξεσηκώσει τους φιλάθλους με αυτά που έκανε όταν είχε την μπάλα στα πόδια. Επίσης ήταν και πολύ καλός σκόρερ ενώ έχουν μείνει στην ιστορία τα σουτ που επιχειρούσε κυρίως για το φάλτσο που έβαζε στην μπάλα και την έστελνε συστημένη στα δίχτυα των αντιπάλων.

Υπήρξε ένα από τα αστέρια του Παναθηναϊκού την δεκαετια του '60 και συνέβαλε τα μέγιστα ώστε οι «πράσινοι» να κατακτήσουν 5 πρωταθλήματα (1960, 1961, 1962, 1964, 1965) και το Κύπελλο το 1967. Στην συνέχεια της καριέρας του πήγε στην ΑΕΚ όπου σήκωσε ένα ακόμα πρωτάθλημα το 1971 πριν κρεμάσει τα παπούτσια του. Βασικός και στην εθνική φόρεσε την φανέλα του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος 16 φορές και πέτυχε 7 γκολ.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ

Ο αείμνηστος Αριστείδης Παπάζογλου

Ένας ποδοσφαιριστής με ξεχωριστή θέση στις καρδιές των φιλάθλων του Ολυμπιακού. Ένας πραγματικός καλλιτέχνης των γηπέδων που με την υψηλή τεχνική του κατάρτιση μπορούσε να κάνει τα πάντα με την μπάλα στα πόδια. Άριστος ντριπλέρ με την ικανότητα να ξεφεύγει από τον προσωπικό του αντίπαλο με μοναδικό τρόπο είτε είχε την μπάλα είτε όχι. Επίσης ήταν και πολύ μεγάλος γκολτζής χάρη στα πολύ τεχνικά σουτ που επιχειρούσε.

Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στην ΑΕ Ρέντη όπου τον είδαν από τον Ολυμπιακό στα τέλη της δεκαετίας του '50 και τον έφεραν στο λιμάνι. Στους «ερυθρόλευκους» κατέκτησε 2 πρωταθλήματα (1966, 1967) και 4 Κύπελλα (1960, 1961, 1963, 1965). Στα μέσα της δεκαετίας του '60 διαγνώστηκε ότι πάσχει από καρκίνο και το 1967 σταμάτησε οριστικά το ποδόσφαιρο. Πέθανε τον Αύγουστο του 1969 μόλις στα 30 του χρόνια βυθίζοντας στο πένθος όλη την φίλαθλη Ελλάδα. Με την εθνική πρόλαβε να παίξει σε 3 αγώνες και να πετύχει 3 γκολ.

Δείτε τα προηγούμενα μέρη του αφιερώματος εδώ.