Εγωισμός: Ο άρχοντας του εαυτού σου...

ΕΓΩ και άλλος κανείς...

Η οικονομική κρίση επηρεάζει αρνητικά διάφορους τομείς στην καθημερινότητά μας, αλλά όσοι άνθρωποι θέλουν να βλέπουν αισιόδοξα τη ζωή θα πρέπει να εκμεταλλευτούν και τα θετικά όλης αυτής της κατάστασης.

Ανάμεσα στα άλλα, ποιο ήταν το στοιχείο εκείνο του χαρακτήρα των περισσοτέρων ανθρώπων που ευημερούσε, ενισχύονταν και εν τέλει "έκατσε" για τα καλά μέσα τους με τα μπόλικα δανεικά που κινήθηκαν τα τελευταία χρόνια;

Ο προσωπικός εγωισμός. Και έγινε ένα τερατούργημα...

Να μου πείτε αυτό είναι ένα στοιχείο που κατά βάση υπάρχει στον Έλληνα διαχρονικά, είναι στη φύση του. Ναι, αλλά όταν οι τράπεζες μοιράζουν ρευστό για πλάκα τότε ο ...Τοτός θα θελήσει να πάρει ένα καλύτερο αυτοκίνητο από τον γείτονα, θα διεκδικήσει μία πιο σινιέ γκόμενα από τον κολλητό του ξοδεύοντας αδρά για να το πετύχει, θα κεράσει περισσότερες φορές στο μπαρ για να του έχουν οι φίλοι του υποχρέωση και να είναι αρχηγός, θα κάνει ταξίδια μόνος ή μαζί τους ή με την φιλενάδα κ.τ.λ.  Και γενικότερα με τον τρόπο αυτό θρέφει τον εγωισμό του, δηλαδή το στοιχείο της κοινωνίας που πλέον έχει εξελιχθεί σε μάστιγα της σύγχρονης εποχής.

Πολλά παραδείγματα μπορούμε να φέρουμε, όπως και όλοι όσοι διαβάζετε αυτή την στιγμή αυτό το κείμενο. Για τον διπλανό σας, για έναν γνωστό σας, τον κολλητό σας, για τον εαυτό σας. Ακόμα και για τη γυναίκα σας, αφού πλέον άντρας και γυναίκα είναι ίσα και όμοια. Τι; Δεν είναι; Καλά, πηγαίντε να το πείτε στην Μέρκελ, την μεγάλη νταβατζού της Ευρώπης.

Η αλήθεια είναι ότι πολλοί διαχωρίζουν τον εγωϊσμό σε υπέρμετρο και κανονικό. Και μπορεί να έχουν δίκιο. Όμως όταν υφίσταται μπορεί να σε διαβρώσει, διότι συμβάλει σημαντικά στον επηρεασμό του στοιχείου που λέγεται σεβασμός. Σεβασμός προς τους άλλους, σεβασμός στις αξίες, σεβασμός στους πρεσβύτερους, ακόμα και σε ένα μικρό παιδί που με την αθωώτητα που το διακρίνει μπορεί να κάνει και καμιά σκανδαλιά.

Αποτέλεσμα; Ο εγωισμός που μας διακατέχει να μας αποτρέπει να σεβόμαστε το σπίτι μας, την οικογένειά μας, τους φίλους μας και εν τέλει τον ίδιο μας τον εαυτό. Γινόμαστε δούλοι του "εγώ" μας, λέμε πόσο μεγάλα τα έχουμε που επιλέξαμε τον έναν ή τον άλλον δρόμο, εμμένουμε μέχρι ...θανάτου σε αυτόν, έστω κι αν μπορεί να μας διαλύσει ολόκληρη τη ζωή.

Η οικονομική κρίση, λοιπόν, θα μας βοηθήσει να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα και σίγουρα η νέα γενιά θα έχει τη δυνατότητα να διακρίνει στο μέλλον πιο καθαρά τις καταστάσεις κι έτσι οι άνθρωποι θα έρθουν πιο κοντά ο ένας από τον άλλον. Μπορεί να αργήσουμε λίγο λόγω έλειψης παιδείας, αλλά σιγά-σιγά θα φτάσουμε και εκεί. Αλλωστε τώρα που τα δανεικά από τις τράπεζες τελειώσανε, θα πρέπει να απευθυνθούμε στους φίλους, στους γνωστούς και στα στενά οικογενειακά μας πρόσωπα για να μας στηρίξουν από το δικό τους υστέρημα. Και όταν εκείνοι χρειαστούν την βοήθειά μας, σίγουρα θα ανταποδώσουμε...

Μην ξεχνάμε ότι ο εγωισμός είναι ο αιώνιος αντίπαλος της αγάπης και μεγάλος εχθρός της ευθυξίας, της τσίπας και της ευσέβειας.

Το παράδειγμα της Eθνικής μας ομάδας ποδοσφαίρου είναι χαρακτηριστικό. Παλαιότερα είχαμε παικταράδες, αλλά ο κάθε ένας ήθελε μία μπάλα μόνος του, αναζητούσε τα φώτα να πέσουν πάνω του και η γενικότερη εικόνα της ομάδας ερχόταν δεύτερη. Τα τελευταία χρόνια, όμως, αυτό άλλαξε. Επί Ρεχάγκελ η ομάδα πλέον λειτούργησε σαν μία αγαπημένη οικογένεια για το κοινό καλό, το ίδιο συμβαίνει και με τον Σάντος, όλοι δουλεύουν για το σύνολο και τα αποτελέσματα δικαιώνουν περίτρανα την αναμφισβήτητη πρόοδο της Εθνικής ποδοσφαίρου από το 2002 και μετά.

Είναι π.χ. πολλοί που ναι μεν άργησαν αλλά εν τέλει κατάλαβαν ένα μεγάλο τους λάθος. Καθαρά και μόνον από εγωϊστικούς λόγους όμως, τους είναι αδύνατον να το παραδεχτούν και να φροντίσουν ώστε να αποτραπούν οι αρνητικές συνέπειες αυτής της επιλογής. Αντίθετα θα το υπερασπίζουν προτιμώντας να υποστούν τις συνέπειες με τον πιο σκληρό τρόπο, παρά να παραδεχτούν ένα μεγάλο τους λάθος. Πάνε στα βράχια και αντί να το πάρουν αλλιώς, βάζουν μπρος ολοταχώς για να πέσουν πάνω τους και να τσακιστούν.
 
Εγωισμός μεγάλος υπάρχει και στον οπαδισμό. Τον πάσης φύσεως οπαδισμό. Είτε αυτός είναι ομαδικός - συλλογικός, είτε θρησκευτικός, είτε κομματικός, είτε ακόμα-ακόμα και συνδικαλιστικός.  

Στο τέλος-τέλος ο εγωισμός θα σας καταπιεί και δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο. Και όσοι δεν το έχετε ακόμα αντιληφθεί, καλό ...λήμνιασμα!